بررسی آب انبارهای ایران از منظر معماری

در ایران ، آب همواره ماده ای کمیاب بوده و مردم در مقابل خشکسالی و برای حفظ و بقای خویشتن ، تلاش کرده اند. در بیشتر مناطق ایران دست کم ، در سه چهار ماه از سال آب آشامیدنی یافت نمی شود و در صورت یافتن هم شور می باشد. در نتیجه از گذشته طرح های خلاقانه تامین آب مانند ایجاد کاریز و قنات و سد سازی و همچنین ذخیره سازی آب های زمستانی و مصرف آن در فصول کم آب ، مورد توجه بوده است. آب انبار یکی از قدیمی ترین و اصلی ترین پدیده های معماری برای نگهداری آب در مناطق خشک و کم آب دنیاست. اجزای تشکیل دهنده آب انبارها شامل مخزن ذخیره آب ، پوشش منبع ، بادگیر و هواکش ، پاشیر و سردر تزئینی می باشد و در اشکال گوناگون مکعبی ، مکعب مستطیلی ، استوانه ای و مخروط ناقص ساخته شده اند. مصالح ساختمانی تشکیل دهنده آنها سنگ و آجر ، خشت ، ملات آهک و کاشی برای تزئینات می باشد. در این تحقیق با استفاده از چند مرجع معتبر، اطلاعات مفیدی در مورد آب انبارها جمع آوری و ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

آب ، آب انبار ، ذخیره آب ، معماری