بررسی خصوصیات کیفی و فرایند تولید هواژل های سلولزی و مبتنی بر نشاسته

در این مقاله خلاصه ای از روشهای تولید، خواص و کاربرد هواژلهای مبتنی بر نشاسته و فیبرهای هواژل سلولزی متخلخل بافرآیند اکستروژن مورد بررسی قرار گرفته است.روشهای متداول ساخت هواژل عبارتند از ژلاتینه شدن نشاسته، بازگرداندن، تبادل حلالها ارگانیک، خشک کردن به روش فوق بحرانی با 2CO. هواژل مبتنی بر نشاسته بصورت متخلخل بوده و کاربردهای بلقوه زیادی دارد. هواژل سلولزی از سلولزهای میکرو کریستال در یک مایع نمک کلسیم تیوسیانات، که پس از خشک شدن در دمای حدود 80 درجه، ژلی را تشکیل میدهد بدست آمده و بمنظور شکل دهی رشته های سلولزی و مرطوب از اکستروژن دو مارپیچ استفاده شده است. مراحل شستشو و لخته شدن ژل های مرطوب در اتانول نیز به وسیله خشک کننده قوی بحرانی یا 2co انجام شد و هواژل سلولزی تولید گردید. هواژلهای مبتنی بر نشاسته برای حفاظت و کنترل ترکیبهای زیستی، مصارف زیست پزشکی و مهندسی بافت، به عنوان مواد بسته بندی و عایق و همچنین به عنوان الگوهایی برای تولید مواد کاربردی جدید استفاده میشوند. هواژل سلولزی دارای قابلیت هدایت حرارتی از 0.04 تا 0.07 w/mk و نیز ضریب فشرده سازی تا 16.2MPa میباشد.با افزایش مقدار سلولز مقاومت کششی رشته های هواژل افزایش مییابد. همچنین چگالی هواژل خشک شده و توسط خشک کننده فوق بحرانی (SCD) در حدود 0.137g/cm3 - 0.009 میباشد و مساحت ویژه BET(SSABET) بین 120 تا 230m2/g است.

کلیدواژه ها:

هواژل ، هواژل سلولزی ، هواژل نشاسته