چگونگی تغییرات مقاومت برشی و چسبندگی وهمچنین حدود آتربرگ ، خاک های ماسه ای رسدار تثبیت شده با آهک و نانو پلیمر پلی وینیل استات

بهبود خصوصیات مکانیکی خاک به خصوص پارامتر های مقاومتی خاک های ریز دانه، از دیر باز همواره مورد توجه مهندسین عمران بوده است.در همین راستا دانشمندان از دیر باز با افزودن مواد مختلف به خاک، سعی در تسلیح و تثبیت خاک، به منظوربهبود خصوصیات مکانیکی خاک داشتند. یکی از روش های قدیمی و متداول، برای تثبیت خاک های رسی، استفاده از آهک است. در این تحقیق، به بررسی تاثیر تثبیت با آهک ونانو بر پارامتر های مقاومت برشی و مقاومت فشاری خاک ماسه ای رسی پرداخته شده است. خاکهای ماسه ای رسی در برخورد با آب به راحتی شسته می شوند که گاها باعث خرابی های بزرگی در سدها وپروژه های عظیم می شوند. تثبیت با آهک، باعث از بین رفتن خصوصیات واگرایی و افزایش مقاومت برشی می گردد و افزودن نانو ، بهبود خصوصیات مکانیکی خاک را موجب می شود. نتیجه آزمایشات صورت گرفته نشان دهنده تاثیر درصد نانو و مقدارآهک بروی مقاومت برشی و مقاومت فشاری این گونه خاک ها می باشد، در این میان درصد و مدت عمل آوری تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی مقاومت برشی و مقاومت فشاری و چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی اینگونه خاک ها دارد. و جهت تثبیت خاک ساختگاه مورد نظر بهترین ماده افزودنی اهک به میزان %6 و نانو به میزان %4 میباشد و براساس نتایج این تحقیق آهک عملکرد بهتری نسبت به ماده نانو پلیمر در این ساختگاه دارد.

کلیدواژه ها:

خاک رس واگرا ، تسلیح با نانو پلیمر پلی وینیل استات ، تثبیت با آهک ، پارامتر های مقاومت برشی خاک