اثرات استفاده ترکیبی از محصولات زنبور عسل و مقایسه آن با سولفادیازین نقره در درمان زخم های سوختگی موش سفید آزمایشگاهی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 622

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_032

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: ایجاد عفونت زخم سوختگی بر ضرورت تلاش بیشتر برای دستیابی به درمانهای متنوعتر با اثربخشی بیشتر در سوختگی پوست دارد. همانطور که برخی مطالعات نشان دادند پروپولیس در هنگام استفاده با عسل یک اثر سینرژیک در برابر عفونت های انسانی دارد. دراین مطالعه ما می خواستیم بدانیم که آیا ترکیب پروپولیس و عسل در مقایسه با اثرهر یک به صورت مجزا، ممکن است اثر شفابخش تری بر ترمیم زخم داشته باشد. این مطالعه به منظور مقایسه اثرمحصولات زنبور عسل بصورت مجزا و ترکیبی در مقایسه با سولفادیازین نقره (SSD) بر بهبود زخم سوختگی در موش سفید آزمایشگاهی انجام شد.روش تحقیق: مدل زخم سوختگی بر روی پشت 60 سر موش سفید آزمایشگاهی نراز نژاد ویستار القا شد. گروه ها به عنوان شاهد، کرم خام، کرم پروپولیس، عسل، کرم عسل، کرم مخلوط عسل و پروپولیس(MHP) و SSD قرار داشتند. مناطق سوخته در گروه های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم به ترتیب با کرم خام، کرم پروپولیس60٪ ، عسل، MHP و SSDبه میزان دو بار در روز تا ترمیم کامل تحت درمان موضعی قرار گرفت. کاهش میزان وسعت زخم پس از اندازه گیری زخم در ابتدای آزمایش و 3، 9، 14، 20، 26، 32، 38، 43، 49، 55، 61 و 67 روز پس از آن، محاسبه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری (P < 0.05) بین درصد کاهش زخم در گروههای کرم پروپولیس، عسل و MHP در مقایسه با گروه های کرم خام در بیشتر روزهای آزمایش وجود داشت. همچنین بین درصد کاهش زخم در گروه MHP در مقایسه با گروه های عسل و پروپولیس به طور جداگانه در روزهای 13 و 19 اختلاف آماری معنی داری (P < 0.05) وجود داشت. نتیجه گیری: علیرغم آنکه استفاده از کرم پروپولیس یا عسل به تنهایی در درمان زخم سوختگی در بیشتر روزهای آزمایش به طور قابل ملاحظه ای موثر بوده است مخلوط پروپولیس و عسل در بهبود زخم سوختگی موثر تر بنظر رسید. این نتیجه و ایمنی پروپولیس و عسل در استفاده بر روی موجود زنده، منطقی برای مطالعه کاربرد موضعی این مخلوط در یک محیط بالینی بوجود می آورد.

نویسندگان

مرتضی جراحی

بخش و مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

علیرضا جراحی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

زاهدی خراسانی

بخش و مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران