بررسی فرهنگ صلح و کارکرد همدلانه زبان در اشعار سهراب سپهری
محل انتشار: پنجمین همایش ملی زبان، ادبیات و گفتمان صلح
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 984
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFLP05_102
تاریخ نمایه سازی: 24 خرداد 1399
چکیده مقاله:
معنای رایج صلح در ذهن عموم، مفهومی ضد جنگ و خشونت است. در حالیکه که گستره مفهوم صلح به قدری گسترده است که می تواند در جای جای زندگی روزمره انسان از آن برای ایجاد امنیت، آرامش و بهبود کیفیت زندگی بهره برد.ادبیات دریچه ای ست به ذهن و ضمیر انسانهایی که ذهنی خلاق و جانی دقیق و حساس نسبت به دغدغه ها و مسائل زندگی دارند و توانایی نگریستن از زوایایی متفاوت از زاویه دید عموم را دارند. پس می تواند بسیاری از گره های علوم انسانی را بگشاید. سهراب سپهری نیز شاعری ست که قوه ادراک او بسیار دقیق و حساس است و به خوبی عمیق ترین احساسات بشری را درک می کند. در این مقاله سعی کرده ایم ابتدا مبانی بنیادین صلح را در اشعار سپهری واکاوی کنیم و سپس مفاهیم جدیدی را برای کمک به فرهنگ صلح و صلح پژوهان ارائه دهیم. و در انتها مختصری به کارکرد همدلانه زبان در اشعار او بپردازیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید بهره ور
دانشیار دانشگاه یاسوج
آزاده محمدیه
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یاسوج