حکمت به واسطه حواس باطنی و ظاهری در نابینایان

حکمت از آنجایی شروع می شود که نویسنده به دنبال راهی برای رسیدن به راحت تر زندگی کردن انسانها داشته باشد یا از طرفی رابطه حکمت با محیط اطراف انسان ها که در مکانه ای خاص زندگی میکنند. حکمت خود زبانی سخت است. از ملاصدرا، ارسطو، افلاطون، اشراق سهرور دی تا یوهانی پالاسما وغیره تمام عمر خود را صرف حکمت یا حکمت اسلامی یا حکمت روانشناسی و پدیدارشناسی کرد هاند که فقط به این نتیجه رسیدن د که انسان چگونه میتواند با استفاده از حکمت و ادراکی که از محیط اطراف خود درک می کند توانسته است به زندگی خود ادامه دهد.حال شاید این سوال پیش آید که آیا میتوان حکمت را جزئی از حواس یا حواس را جزئی از حکمت خواند شاید در مکانه ای مختلف و یا در معما ری های متفاوت معماران زیادی توجه زیادی به این مسائل داشته باشند از جمله آلوار آلتو و فرانک لوید رایت و غیره پس در این مقاله بیشتر سعی شده که روابط بین حکمت و حوا س را مورد مطالعه قرار داد. ح ال این موضوع از آنجایی که اهمیت پیدا می کند که امروزه ان سان آرام نقشش به مثابه تصمیمگیر کمرن گتر شده و خود مغرور فرآورده های عصر دیجیتال گشته است

کلیدواژه ها:

حکمت ، حواس ، پدیدار شناسی ، معماری