شناسایی ناهنجاری های پروتئینی توسط مشتقات آئورونی در محیط برون تن

تشخیص به موقع تجمعات آمیلوئیدی خود میتواند در درمان ناهنجاری های تحلیل برنده سیستم عصبی همچون بیماری آلزایمر ، پارکینسون و آمیلوئیدوزیس سیستمیک موثر واقع شود. در این مطالعه سعی بر آن شد که دسته ای از مشتقات بنزوفورانونی را به عنوان نشانگرهایی برای شناسایی آمیلوئید سنتز کنیم و سپس با مقایسه این نشانگرها با نشاگر های استاندارد و مرسوم (ازجمله تیوفلاوین تی) نتایج را گزارش دهیم.در بررسی های به عمل آمده از سه پروتئین نمونه استفاده شد که دو پروتئین بتالاکتوگلوبولین و گلوبین با روش شکنش (Fractionation) تخلیص و پروتئین آلبومین سرم گاوی مستقیما از شرکت سیگما تهیه شد. فرآیند ارزیابی پروتئین های تخلیص شده به کمک دو روش SDS-PAGE و تعیین غلظت برادفورد مورد تایید قرارگرفت. بررسی های اسپکتروسکوپی UV-Vis) و فلوئورسانس) مرتبط با مشتقات بنزوفورانی سنتز شده در طول موج های اختصاصی برای هر ترکیب انجام پذیرفت. هر ترکیب در طول موج مشخص خود تهییج و نتایج حاصله از نشر ترکیبات در شرایط پروتئینی مختلف از جمله: آمیلوئیدی ، تجمعات بی شکل و طبیعی در مقایسه با تیوفلاوین تی ثبت شد.نتایج بدست آمده در شرایط محیطی بالا به وضوح نشان داد که مشتقات بنزوفورانونی سنتز شده میتوانند به صورت انتخابی و اختصاصی حتی در حد و اندازه یک شناساگر استاندارد همچون تیوفلاوین تی به فیبریل های آمیلوئیدی متصل شوند. بعلاوه این ترکیبات سنتزی بدیل خنثی بودن از لحاظ بار الکتریکی و نیز بالا بودن ضریب لیپوفیلیسیته ، امکان عبور از سد خونی مغزی برای آنها میسر تر است.مطابق با نتایج حاصله ، میتوان این مشتقات سنتزی را به عنوان شناساگری مناسب برای نشان دادن پلاک های آمیلوئیدی در محیط برون تن به حساب آورد اما اثبات پتاسیل عمل این شناساگر ها نسبت به شناسایی اختصاصی پلاک های آمیلوئیدی در مغز مبتلایان به بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی مستلزم مطالعات و آزمایشات بیشتری است.

کلیدواژه ها:

تجمعات آمیلوئیدی ، بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی ، مشتقات بنزوفورانون ، تیوفلاوین تی ، ترکیبات سنتزی ، بتالاکتوگلوبولین ، تجمعات بی شکل ، سد خونی مغزی .