مقایسه عوارض جراحی هیسترکتومی توتال و ساب توتال به روش لاپاراسکوپی مرور سیستماتیک

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,173

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_227

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:هیسترکتومی شایعترین عمل جراحی ژنیکولوژی است که در زنان با سنین باروری انجام می شود.هر ساله بیش از 500/000هیسترکتومی در آمریکا و تقریبا 30/000در استرالیا انجام می شود.هیسترکتومی به چند روش شکمی،واژینال و لاپاراسکوپی انجام میشود و میتواند به روش توتال یا ساب توتال صورت گیرد که تفاوت این دو در باقی گذاشتن سرویکس در روش ساب توتال می باشد.لاپاراسکوپی گرچه ممکن است هزینه بالایی داشته باشد ولی در مقایسه با هیسترکتومی شکمی مزیت هایی دارد که شامل کاهش نیاز به داروهای بیهوشی داخل وریدی،کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان،کاهش زمان ریکاوری و بازگشت سریع تر به فعالیت های عادی روزانه می شود.هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه ی عوارض بلندمدت و کوتاه مدت جراحی هیسترکتومی توتال و ساب توتال به روش لاپاراسکوپی است. مواد و روشها:این مطالعه به شکل مروری وبا جستجو دربانک های اطلاعاتی PubMed ، web of science ، SID ، google scholar و با کلیدواژه های Hysterectomy، Laparoscopy، complication انجام شد.از بین مقالات مربوط، مقالات مداخله ای وارد مطالعه شدند.یافته ها:گروهی عقیده دارندکه خارج کردن سرویکس در روش توتال،باعث کاهش لذت جنسی،افزایش عوارض جراحی،کوتاه شدن واژن،پرولاپس واژن،گرانولاسیون غیرطبیعی کاف و خطر بالقوه برای پرولاپس لوله های رحمی میشود.در جراحی توتال نسبت به ساب توتال عروق و اعصاب بیشتری قطع می شود و ارگان های مجاور بیشتر دچار اختلال می شوند. در جراحی ساب توتال میزان عفونت زخم و تشکیل هماتوم و گرانولوم کمتر است. دو مورد شایع تر عارضه ی جراحی ساب توتال، خونریزی دوره ای رحمی و پرولاپس سرویکس است.نتیجه گیری:طی مطالعات صورت گرفته، نتایج به این صورت بوده است که در روش ساب توتال طول مدت جراحی، میزان افت هموگلوبین بعد از جراحی، مدت زمان بستری، زمان بازگشت به فعالیت عادی، میزان مسکن دریافتی بعد از جراحی نسبت به توتال به طور چشم گیری کمتر بوده است. در بررسی عملکرد جنسی بین دو گروه تفاوت چندانی دیده نشده است. البته به دلیل تعداد کم حجم نمونه در مطالعات انجام شده، بررسی های بیشتری جهت مقایسه ی این دو روش مورد نیاز است

کلیدواژه ها:

نویسندگان

زینب هاشمی

۱کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

محمد اقبال حیدری

کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

شهرزاد گلگونی

کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران