وضعیت پاتولوژیک زائده آپاندیس در بیماران تحت عمل جراحی آپاندکتومی در بیمارستان علامه بهلول گناباد سال 1397

مقدمه: آپاندیسیت حاد شایع ترین علت شکم درد حاد منجر به جراحی می باشد که با علائم درد منتشر شکم، تهوع، استفراغ و پس از چندین ساعت درد موضعی در ربع تحتانی راست می باشد که به وسیله شرح حال و معاینه فیزیکی ارزیابی می شود . علی رغم پیشرفت های اخیر در علم پزشکی، هنوز تشخیص علل آپاندیسیت در برخی موارد با شک و تردید همراه است. هدف از این مطالعه ضمن تعیین و بررسی صحت تشخیص وجود یا عدم وجود آپاندیسیت، تعیین نوع ضایعه پاتولوژیک و فراوانی آن نیز بود.روش کار: در این مطالعه گذشته نگر، پرونده های موجود در زمینه جراحی آپاندکتومی که در سال 1397 انجام شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 60 مورد آپاندکتومی به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست پژوهشگر ساخته بود که بر اساس مطالعات مشابه و متون علمی تدوین و در اختیار 7 نفر از افراد صاحب نظر قرار گرفته و تایید شد. جهت تعیین پایایی ابزار از آلفای کرانباخ استفاده شد( 0.84 = α ). جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 استفاده گردید. یافته ها : 58.3 درصد واحدهای پژوهش مونث و 41.7 درصد مذکر بودند. میانگین سنی واحدهای پژوهش 16.32 ± 24.41 و در دامنه سنی 5 تا 81 سال بود. نتایج یافته های آسیب شناسی زائده آپاندیس نشان داد که 78.3 درصد ضایعات مربوط به آپاندیسیت حاد بود. 8.3 درصد هیپرپلازی فولیکولی، 5 درصد گانگرنه حاد و چرکی، 3.3 درصد آپاندیسیت تحت حاد و 5 درصد هم مربوط به اضمحلال فیبروتیک بود. طبق آزمون کای اسکویر ارتباط معنی داری بین نوع ضایعه و جنس وجود نداشت. همچنین بر اساس ضریب لامبدا ارتباط معناداری بین نوع ضایعه و سن افراد وجود نداشت.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که در تمامی موارد آپاندکتومی، ضایعه پاتولوژیک وجود داشت و اکثریت ضایعات مربوط به آپاندیسیت حاد بود. ولی در این بررسی 3 مورد نادر ( 5 درصد) اضمحلال فیبروتیک وجود داشت. این وضعیت نادر که در آن بافت فیبروتیک و چربی جایگزین لایه مخاط و زیر مخاطی می گردد، علائمی شبیه آپاندیست حاد داشته و پیش درآمدی بر کارسینوئید شدن دارد. پاتوژنز این ضایعه نامشخص می باشد. معمولا در سنین بالا دیده می شود که با فرایند پیری تطابق دارد و فیبروزه شدن از دیستال به پروگزیمال زائده گسترش می یابد. در مطالعه حاضر نیز یک مورد آن در فرد 81 ساله و دو مورد دیگر در 35 ساله مشاهده گردید. با توجه به اهمیت تشخیص و نوع ضایعات زائده آپاندیس و اپیدمیولوژی آن در مناطق مختلف، یک مطالعه گذشته نگر ده ساله و به صورت سرشماری برای بررسی نوع ضایعه پاتولوژیک آپاندیس پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

وضعیت پاتولوژیک ، زائده آپاندیس ، آپاندکتومی ، اتاق عمل