میزان آگاهی کارکنان اتاق عمل در رابطه با منابع احتراق و راه های پیشگیری از آن در بیمارستان علامه بهلول گناباد سال 1398

مقدمه: احتراق یکی از مهم ترین حوادث ترسناک و وحشت آور برای هر یک از اعضای تیم جراحی و یکی از خطرات بالقوه در اتاق عمل محسوب می گردد و پیشگیری از آن نیازمند آگاهی از خطرات و به کارگیری اصول پیشگیری از احتراق می باشد. هدف از این مطالعه تعیین میزان آگاهی پرسنل اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی گناباد در رابطه با منابع احتراق و راههای پیشگیری از آن بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 30 نفر از پرسنل اتاق عمل که متمایل به شرکت در پژوهش بودند، به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه پژوهشگر ساخته مشتمل بر 27 سوال در طیف 5 گزینه ای لیکرت( کاملا موافقم تا کاملا مخالفم) استفاده شد . جهت تعیین روایی ابزار از روش روایی محتوا و صوری استفاده شد. پایایی ابزار بر اساس روش آلفای کرانباخ تایید گردید( α= 0/74) . جهت تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 استفاده گردید. یافته ها : میانگین سنی واحدهای پژوهش دامنه سابقه کار 2 تا 25 سال بود.58.1 درصد واحدهای پژوهش مذکر و 64.5 درصد متاهل بودند. 61.3 درصد تکنولوژیست اتاق عمل و 38.7 درصد هوشبری بودند.67.7 درصد کارشناس و فقط دو نفر ارشد بودند. نتایج نشان داد که 83.9 درصد واحدهای پژوهش اگاهی متوسطی نسبت به منابع احتراق و راههای پیشگیری از آن داشتند و 16.1 درصد از آگاهی خوبی برخوردار بودند. طبق آزمون کای اسکویر ارتباط معنی داری بین سطح آگاهی و جنس، وضعیت تاهل و شغل وجود نداشت. میزان آگاهی با سطح تحصیلات ارتباط اماری معنی داری داشت(0.046 =р ). بر اساس ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنا داری بین سن و سابقه کار و سطح آگاهی افراد وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به خطرات بسیار بالای احتراق در اتاق عمل، آگاهی از روش های پیشگیری از احتراق، برای هر یک از کارکنان اتاق عمل امری اساسی می باشد. با توجه به نتایج مطالعه، سطح آگاهی تعداد زیادی از واحدهای پژوهش در حد متوسط می باشد. لذا، برگزاری دوره های آموزشی، ایجاد فرصت تمرین و تکرار برای پرسنل و تکرار دوره ای آموخته ها، پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

آگاهی ، پرسنل ، اتاق عمل ، منابع احتراق ، پیشگیری