بررسی تاثیر جراحی به روش(DBS) در بهبود بیماران پارکینسونیسم

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,636

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_150

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه:پارکینسون به عنوان شناخته ترین نوع پارکینسونیسم و با چندین خصوصیت کلی حرکتی مانند ترمور،رژیدتی و برادی کینزی و اختلالات زیادی در بیمار از جمله اختلال درتعادل، پاسخ نامناسب به داروی لوودوپا، اختلال در کنترل فشارخون ایجاد می شود.مجموعه این اختلالات منجر به کاهش کیفیت زندگی بیمار شده و در روند زندگی وی اختلال ایجاد می کند از این رو تاثیر استفاده از نوعی جراحی با نام(DBS) در بهبود کنترل علائم این بیماران مد نظر است.روش کار: مطالعه حاضر به صورت مروری-سیستماتیک با جست و جوی وسیع پایگاه های اینترنتی، نشریات معتبر، scopus، SID، ISC و موتور جستجوگر گوگل اسکولار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای جست و جو از زبان ورودی فارسی و انگلیسی کلمات کلیدی Parkinson، Deep Brain Stimulation ،Electrical Stimulation و ترکیب آنها استفاده شد. محدوده زمانی2019-2015برای انتخاب مقالات در نظر گرفته شد و حدود 50مقاله وارد مطالعه شدند و سپس این مقالات از نظر عنوان، چکیده و متن کامل مورد ارزیابی قرار گرفتند و پس از حذف موارد تکراری و نا مرتبط حدود 15مقاله مرتبط با پژوهش انتخاب گردیدیافته ها:جراحی (DBSیا Deep Brain Stimulation) با تحریک عمقی مغز درکنار روش های دارو درمانی در بیماران پارکینسون میتواند در بهبود علایم مذکور و در نتیجه ارتقا طول عمر این بیماران موثر باشد به این صورت که جراح یک الکترود در هر طرف از مغز قرار می دهد و یک وسیله نگهدارنده، جمجمه بیمار را در حین عمل جراحی ثابت نگه می دارد تا الکترود به طور دقیق در محل خود قرار داده شود. یک سوراخ کوچک در هر طرف از جمجمه ایجاد می شود و الکترود از طریق آن داخل مغز قرارمی گیرد. پس از آن هر یک از دو سیم الکترود از طریق مجرای زیرپوستی به یک دستگاه تحریک کننده متصل می شود که در زیر پوست قفسه سینه قرار می گیرد. با گذشت زمان DBS می تواند باعث بهبود دوره ها ی عود علایم و حرکات غیر ارادی شود.نتایج:بررسی ها حاکی ازآن بود که استفاده از این روش به عنوان روشی نوین در کنترل علایم بیماران پارکینسونیسم بوده و مراکزی در کشور نیزجهت انجام این جراحی در حال گسترش است و آنچه که مهم است ارتقا تبحر و دقت جراحان در به کارگیری این روش وبا توجه دقیق به هر فرد و از طرفی پذیرش این روش توسط بیماران به عنوان عاملی جهت پیشگیری از تشدید علائم بیماری است.

نویسندگان

مبینا گل محمدی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

مرضیه نوروزی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران

علی حاجی پورطالبی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشکده پیراپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی ارتش،تهران، ایران

مریم خلیل نژاد

دانشجوی کارشناسی هوشبری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، کناباد، ایران