در چه زمانی از عمل، افراد تیم جراحی در معرض نیدل استیک شدن هستند

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 418

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_112

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

مقدمه:یکی از مشکلاتی که اعضای تیم جراحی در معرض آن قراردارند، آسیب دیدگی، نیدل استیک شدن و به دنبال آن انتقال عفونت است. آمارها نشان می دهند که خطر آلودگی در اثر آسیب نیدل استیک پوستی به ترتیب برای ویروسHIV 0/3 برای ویروس HBV 6 تا37 و برای ویروس HCV 1 تا 2 درصد می باشد. شناخت علل نیدل استیک وآگاهی از زمان های شایع بروز آسیب دیگی می تواند کمک شایانی به ایمنی افراد تیم جراحی و محافظت آنها در مقابل عوامل بیماری زا نماید.روش مطالعه:در این مطالعه 384 عدددستکش جراحی خارج شده از دست افراد تیم جراحی،در اعمال جراحی پلاک گذاری دست و پا نمونه های پژوهش را تشکیل داد. ابزار های گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه و چک لیست محقق ساخته بود. پرسشنامه حاوی داده های دموگرافیک درباره ی نوع عمل جراحی و اعضای تیم جراحی و چک لیست حاوی آیتم های مربوط به آسیب دیدگی دستکش های جراحی از جمله زمان خروج دستکش ها و زمان آسیب دیدگی آنها بود. در این مطالعه آسیب دیدگی دستکش ها با تست نشت آب بررسی گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمون های آمار توصیفی و آزمون های آماری تحلیلی استفاده گردید. یافته ها: با بررسی 192 عدد دستکش جراحی در اعمال جراحی پلاک گذاری دست،تعداد12 عدد از آن ها به صورت آشکار در حین عمل جراحی دچار آسیب شدند که از این تعداد بیشترین آسیب دیدگی در بازه ی زمانی30 تا 60 دقیقه با 7 مورد اتفاق افتاد.با بررسی 192 عدد دستکش جراحی در اعمال جراحی پلاک گذاری پا، تعداد22 عدد از آن ها به صورت آشکار در حین عمل جراحی دچار آسیب شدند که از این تعداد بیشترین آسیب در بازه ی زمانی 60 تا 90 دقیقه با 10 مورد اتفاق افتاد نتیجه گیری :به نظر می رسد بیشترین میزان آسیب دیدگی آشکار در بازه ی زمانی30 تا 60 دقیقه در اعمال پلاک گذاری دست و بازه ی زمانی 60 تا 90 در اعمال پلاک گذاری پا در این مطالعه می تواند به دلیل تماس بیشتر دستکش های افراد تیم جراحی با وسایل آسیب زننده یا نسوج آسیب زننده ی بدن بیمار در این بازه های زمانی در این دسته از اعمال جراحی باشد. تفاوت زمانی بیشترین آسیب دیدگی در بازه های زمانی مختلف بین اعمال جراحی دست و پا نیز می تواند بیانگر این مساله باشد که بین اعمال جراحی مختلف در این زمینه تفاوت وجود دارد ولی نقطه ی مشترک بین آن ها در مراحل میانی عمل جراحی می باشد که بیشترین آسیب در این زمان اتفاق افتاده است.این مقاله برگرفته از پایان نامه ی آقای سعید جزینی به شماره ی 395826 در مقطع کارشناسی ارشد اتاق عمل می باشد.

نویسندگان

سعید جزینی درچه

کارشناس ارشد اتاق عمل، تکنولوژیست ارشد جراحی بیمارستان حجت ابن الحسن العسگری اصفهان، اصفهان، ایران

گلچین شاهیجانی

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

جابر ذبیحی راد

کارشناس ارشد اتاق عمل، مربی گروه اتاق عمل، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واد الیگودرز،الیگودرز، ایران

اشکان کریمی

کارشناس ارشد اتاق عمل، تکنولوژیست ارشد جراحی بیمارستان امام حسین، کرمانشاه، ایران

الهه موسوی

کارشناسی ارشد اتاق عمل، هئیت علمی گروه اتاق عمل ، دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

رضا توکل

دانشجوی کارشناسی ارشد اتاق عمل،دانشکده ی پرستاری و مامایی شیراز،شیراز ،ایران