ضرورت بازنگری راهنمای اخلاقی پژوهش بر گروه های آسیب پذیر
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 615
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AIMEC07_045
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1398
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: راهنمای اخلاقی پژوهش، دستور العملی است که به جنبه های اخلاقی پژوهش می پردازد و رعایت آن شرط لازم برای هر پژوهشی ا ست. در سال 1392 راهنماهای اخلاقی پژوهش تو سط وزارت بهدا شت درمان و آموزش پزشکی ابلاغ شد که راهنمای اخلاقی پژوهش بر گروه های آسیب پذیر از جمله این راهنماها است؛ اما اشکالاتی در این راهنما دیده می شود که لزوم بازنگری راهنما را ضروری می نماید.مواد و روش ها: این مطالعه با شیوه تحلیل محتوا انجام شده است.یافته ها: در بند3فصل دوم5 راهنمای اخلاقی پژوهش بر گروه های آسیب پذیر، رضایت کتبی هر دو والد برای پژوهش بر نوزاد لازم دانسته شده اما در صورت عدم دسترسی یا فقدان ظرفیت یکی از والدین، رضایت یکی از والدین کافی دانسته شده است. اولا:0 اگر رضایت یکی از والدین کافی است چرا رضایت هر دو والد ضروری دانسته شده است و اگر رضایت هر دو ضروری است چگونه در صورت عدم دسترسی به یکی از والدین، رضایت دیگری کفایت می کند ثانی :شرعا0 و قانونا0، ولایت طفل قهرا0 با پدر و جد پدری است نه مادر. مشابه این مساله در بند 1-4 همین فصل و بند 5 فصل سوم هم تکرار شده است.در بند6 ، سخن از فردیبا سن6 کمتر از سن قانونی است که خود سرپرست کودک دیگری شده است. فردی که قاونا0 صغیر است چگونه می تواند سرپرستی صغیر دیگری را به عهده بگیرد در بند10 فصل سوم آمده ا ست: نکات اخلاقی در پژوهش بر جنین زنده ی خارج شده از رحم، همانند پژوهش بر نوزادان است. مگر می توان بر جنینی که زنده از رحم مادر خارج می شود جز نوزاد لفظ دیگری اطلاق کرد در بند 4 فصل 4 مجوز پژوهش بر افراد محجور فاقد سرپرست به کمیته اخلاق سپرده شده ا ست. صدور چنین مجوزی بدون هماهنگی با دادستانی، می تواند مشکل آفرین باشد.نتیجه گیری: با توجه به ا شکالات فقهی و قانونی ذکر شده و گذ شت مدت 6 سال از ابلاغ راهنما پیشنهاد می شود این راهنما مورد بازنگری قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
راهنمای اخلاقی پژوهش – گروه های آسیب پذیر – بازنگری.
نویسندگان
احمد مشکوری
استادیار گروه فلسفه و اخلاق سلامت، دانشکده سلامت و دین، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.