تاثیر فلاوباکتریوم، ورمی کمپوست و هیومیک اسید بر فتوسنتز جاری، انتقال ماده خشک و سهم آن ها در عملکرد دانه تریتیکاله (Triticosecale Wittma L.) تحت شرایط تنش شوری

آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۳۹۸ بر روی گیاه Triticosecale Wittma L.  اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح شوری (عدم اعمال شوری به­عنوان شاهد، شوری ۵۰ و ۱۰۰ میلی­مولار با NaCl) و کاربرد کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی به­عنوان شاهد، کاربرد ورمی­کمپوست، فلاوباکتریوم، کاربرد توام ورمی­کمپوست و فلاوباکتریوم) و محلول­پاشی هیومیک ­اسید (محلول­پاشی با آب به­عنوان شاهد و محلول­پاشی دو گرم درلیتر هیومیک ­اسید) بود. نتایج نشان داد بیش­ترین شاخص سطح برگ، وزن و حجم ریشه، پروتئین برگ در کاربرد توام ورمی­کمپوست، فلاوباکتریوم و محلول­پاشی هیومیک­ اسید تحت شرایط عدم اعمال شوری مشاهده شد. همچنین، کاربرد توام ورمی­کمپوست، فلاوباکتریوم و محلول­پاشی هیومیک اسید تحت شرایط عدم اعمال شوری درصد انتقال ماده خشک از ساقه و اندام هوایی و سهم این فرآیند در عملکرد دانه را به­ترتیب ۹۷/۳۱، ۸/۴۰ و ۸۴/۱۳۸ درصد کاهش داد ولی عملکرد دانه، فتوسنتز جاری، سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه را به­ترتیب ۵۶/۶۹، ۴۴/۱۵۱ و ۳/۴۸ درصد نسبت به عدم کاربرد کودهای زیستی و هیومیک اسید تحت شرایط شوری ۱۰۰ میلی­مولار خاک افزایش داد. بر اساس نتایج این بررسی، به­نظر می­رسد کاربرد کودهای زیستی و هیومیک اسید می­تواند با بهبود شاخص سطح برگ، وزن و حجم ریشه موجب افزایش فتوسنتز جاری و سهم این فرآیند در عملکرد دانه تریتیکاله در شرایط شوری خاک شود.

کلیدواژه ها:

پروتئین برگ ، شاخص سطح برگ ، فتوسنتز جاری ، کودهای زیستی ، وزن ریشه