بررسی تاثیر مداخله حافظه فعال واج شناختی بر کاهش میزان شدت لکنت کودکان پیش دبستانی: یک پژوهش مورد منفرد

مقدمه: حافظه فعال به عنوان یکی از اجزای تولید گفتار مطرح است و نقص در آن می تواند منجر به اختلالات گفتار و زبان شود. مطالعات زیادی بیان کرده اند که کودکان مبتلا به لکنت نسبت به کودکان طبیعی، نقایصی در زمینه حافظه فعال نشان می دهند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مداخله حافظه فعال واجی بر کاهش میزان شدت لکنت کودکان پیش دبستانی بود.مواد و روش ها: این مطالعه به شیوه پژوهش مورد منفرد، بر روی چهار کودک ۵ تا ۶ ساله مبتلا به لکنت انجام گردید. این کودکان در یک برنامه مداخله تکرار ناکلمه که ۱۸ جلسه و به مدت ۶ هفته به طول انجامید و به صورت مورد منفرد (مدل AB) انجام شد، شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل دیداری و اندازه اثر Cohen's d استفاده شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که به دنبال مداخله، تغییرات معنی داری به صورت کاهش درصد هجاهای لکنت شده در شرکت کنندگان مشاهده شد.نتیجه‎گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر مداخله حافظه فعال واجی بر کاهش میزان شدت لکنت در کودکان مورد مطالعه است و شواهد اولیه را در جهت به کارگیری روش های درمانی سایکولینگویستیک برای درمان کودکان مبتلا به لکنت فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

Phonological working memory ، Stuttering ، Preschool children ، Intervention