ارزیابی و مقایسه شاخص های رویه ای و محتوایی توسعه پایدار در مناطق ۷ و ۲۲ تهران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESTJ-21-1_013

تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1400

چکیده مقاله:

چکیده زمینه و هدف: رشد روزافزون جمعیت و در پی آن بحران­های روبه­تزاید زندگی شهری، اصل توسعه پایدار را بیش از پیش در کانون توجه قرار می­دهد، ضمن آن که مشاهده عدم تعادل­ها در زندگی شهری نشان از عدم تحقق شاخص های پایداری دارد. آن چه که در اغلب نگرش­ها و روش های ارزیابی پایداری دیده می­شود، توجه صرف به ابعاد محتوایی یعنی شاخص های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی است. اما در بسیاری از جوامع با وجود منابع غنی و کیفیت بالای زیست محیطی و هم چنین سطح مطلوب اجتماعی و اقتصادی باز هم شاهد ناکامی­ها و کمبودهایی در دستیابی به اهداف توسعه پایدار بوده­ایم. لذا به نظر می­رسد، بازبینی مجدد ابعاد و شاخص های پایداری و جامع­نگری بیش تر در این زمینه، بتواند راهکاری تازه پیش روی جوامع بگشاید. هدف این مقاله، ارزیابی پایداری توسعه شهری در دو منطقه ۷ و ۲۲ تهران با رویکردی متفاوت و با در نظرگیری ابعاد و جوانب پایداری در دو بخش محتوایی و رویه­ای است. بخش محتوایی شامل شاخص­های زیست­محیطی، اقتصادی و اجتماعی است که در واقع این شاخص ها در بطن جامعه بوده و وابسته به عوامل دیگری در جامعه تغییر می­کنند و متاثر از سیاست­های توسعه پایدار هستند. گروه دیگر شاخص­ها که اغلب در ارزیابی توسعه پایدار مورد غفلت واقع شده­اند گروه شاخص های رویه­ای هستند که در واقع متشکل از مجموعه شاخص هایی بوده که به صورت مستقل عمل کرده و مبین فرایند سیاست­ها در یک جامعه می­باشند. روش بررسی: در این زمینه از روش های مطالعات کتابخانه­ای و اسنادی، مشاهدات میدانی، پرسش نامه و مصاحبه استفاده شده و داده­های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و روش­های آماری مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. یافته­ها: یافته­های پژوهش نشان می­دهد، منطقه ۲۲ از نظر هر دو گروه شاخص­های محتوایی و رویه­ای نسبت به منطقه ۷ در وضعیت مطلوب­تری قرار دارد. بحث و نتیجه­گیری: منطقه ۲۲ با برخورداری از سرمایه­گذاری­های نسبتا گسترده مدیریت محلی (شهرداری منطقه) در زمینه توسعه پایدار به پشتیبانی از ظرفیت­های موجود منطقه پرداخته و لذا علاوه بر ارتقاء سطح کیفی مدیریت و حکومت محلی در منطقه، ظرفیت­سازی­های گوناگون و در نتیجه ارتقاء سطح جامعه مدنی را سبب گردیده است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مهسا حاجی محمودی

کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنر، تهران

ناصر برک پور

استاد گروه شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران

پویان شهابیان

استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران (مسوول مکاتبات)

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Evans, B., Joas, M., Sundback, S., & Theobald, K., ۲۰۱۱, Governing ...
  • Campbell, J., ۱۹۹۶, Understanding Risk and Return. The Journal of ...
  • Bahraini, H., & Maknon, R., ۲۰۰۱, Sustainable Urban Development from ...
  • Putnam, R D., ۱۹۹۳, Making Democracy Work: Civic Traditions in ...
  • Rydin, Y., & Pennington, M., ۲۰۰۰, Public participation and local ...
  • Alvani, M., & Taghavi, M., ۲۰۰۲, Social Capital: Concepts and ...
  • Fukuyama, F., ۱۹۹۵, Trust: The Social Virtues and the Creation ...
  • Roseland, M;. ۱۹۹۸, Towards sustainable communities: Resources for citizens and ...
  • Brown, R., ۲۰۰۸, Local Institutioanl Development and Organizational Change for ...
  • Stein, H. ۲۰۰۸, Beyond the World Bank Agenda: An institutional ...
  • WCED (World Commision on Environment and Development)., ۱۹۸۷, Our Common ...
  • UNDP, ۱۹۹۹, Human Development Report ۱۹۹۹: Sustainable Human Development. New ...
  • Pirbabaie, M., ۲۰۰۴, Capacity Building of Neighborhood Development, Article abstracts ...
  • Wakely, P., ۲۰۰۸, Capacity Building for better Cities. Journal of ...
  • نمایش کامل مراجع