نظام شهرنشینی استان گیلان و آینده آن

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: اولین سمینار آینده پژوهی توسعه ملی ایران در بستر جغرافیا
  • کد COI اختصاصی: FSNDRG01_170
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 489
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

عارف شاهی آقبلاغی

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

ابراهیم فرهادی

دانشجوی کارشنای ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

اکبر رهنما

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی

چکیده

روند شهرنشینی همواره به عنوان بازتاب تحولات اقتصادی و اجتماعی بررسی می شود و تغییرات آن متاثر از الگوی ازتوسعه اقتصادی و اجتماعی است. روند شهرنشینی در ایران با گذار از مرحله سنتی به مرحله مدرن و سرمایه داران در اوایل قرن حاضر تا سال 2804 دوره بطئی را طی می کرد و از سال 2804 به دلیل فروپاشی روابط سنتی تولید در روستا و اتکا به درآمدهای نفتی، شهرنشینی سریع را تجربه کرده است که تاکنون نیزادامه داشته است توسعه برون زا و وابسته به نفت، باعث تمرکزگرایی در سطوح مدیریتی و سیاسی کشورشد که با سیاست های قطب رشدمنجر به تمرکز شدید درکلانشهرهای ملی و منطقه ای شده ومشکلات عدیده ای را به وجود آورده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی سازمان فضایی استان گیلان انجام شده است که از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحلیلی توصیفی تحیل است داده های لازم از منابع آماری گردآوری شده و در قالب مدلهای نخست شهری ،تمرکز وتعادل تحلیل شده اند. یافته های تحقیق شان می دهد که استان گیلان همواره از جمعیت روستایی بیشتر و پیشینه شهرنشینی کمتری برخوردار بوده است. که سطح شهرنشینی استان در طی پنج دهه اخیر از روندی افزایشی برخوردار بوده ومرتب از سهم جمعیت روستایی از کل جمعیت کاسته شده و به سهم جمعیت شهری افزوده شده است. در طی دهه های گذشته، پراکندگی جمعیت در سطح استان گیلان نامزون و نامتقارن بوده و به طوری که شهر رشتهمواره بیشترین میزان و درصد شهرنشینی را به خود اختصاص داده است، میاگین این میزان در شش دوره سرشماری، حدود 1/43 درصد بوده است. این عدم تعادل در توزیع جمعیت ناشی از عدم تعادل در توزیع امکانات و خدمات، بین نقاط شهری استان از یک سو و بین نقاط شهری و روستایی از سوی دیگر است.

کلیدواژه ها

شبکه شهری، شهرنشینی، شاخص الدریچ، استان گیلان

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.