مقاومت الکتریکی و خواص روانه شناسی گل های حفاری بنتونایتی حسگر اصلاح شده با پلیمر سبک وزن
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: دومین کنفرانس ملی پیشرفت های اخیر در مهندسی و علوم نوین
- کد COI اختصاصی: DESCONF02_038
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 442
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی نفت، گرایش حفاری، دانشکده نفت اهواز، دانشگاه صنعت نفت
دانشیار رشته مهندسی نفت، دانشکده نفت اهواز، دانشگاه صنعت نفت
چکیده
در این مطالعه، مقاومت الکتریکی و خواص روانه شناسی یک گل حفاری رس بنتونایت برپایه آب اصلاح شده با پلیمر سبک وزن (صمغ گوار) تحت دماهای مختلف، بررسی شد. براساس مطالعات تجربی و تحلیلی، مقاومت الکتریکی به عنوان خاصیت حسگر گل حفاری بنتونایتی شناسایی شد بگونه ای که تغییرات خواص را می توان به صورت بی وفقه در حین ساخت، تحت کنترل و نظارت قرار داد. محتوای بنتونایتی در گل حفاری به اندازه 8% براساس وزن آب تغییر داده شد و دما از 25 تا 85 درجه، تغییر داده شد. درصد صمغ گوار (GG%)، بین 0 تا 1 درصد براساس وزن گل حفاری تغییر داده شد تا خواص روانه شناسی اصلاح شود و مقاومت الکتریکی حسگری گل حفاری بهبود یابد. صمغ گوار و رس بنتونایتی با استفاده از تحلیل گرانی سنجی حرارتی (TGA) مشخصه یابی شدند. افت وزن کل در دمای 800 درجه برای بنتونایت از 96/12% تا 7/0% کاهش داشت که این کاهشی حدود 95 درصدی بود، هنگامی که بنتونایت با 1% از صمغ گوار مخلوط شد. همچنین نتایج نشان داد که صمغ گوار 1%، مقاومت الکتریکی گل حفاری را از 50% به 90% براساس محتوای بنتونایتی و دمای گل حفاری، کاهش داد. اصلاح با صمغ گوار، نقطه تسلیم (YP) و ویسکوزیته پلاستیک (PV) را به اندازه 58% تا 230% و 44% تا 77% به ترتیب براساس غلظت بنتونایت و دمای گل حفاری، افزایش داد. خواص روانه شناسی گل های حفاری با مقاومت الکتریکی گل حفاری با استفاده از روابط توانی غیرخطی و هیپربولیک، همبستگی داده شدند. پیش بینی های مدل همخوانی خوبی با نتایج تجربی داشتند. بنابراین، عملکرد گل حفاری بنتونایتی با و بدون صمغ گوار را می توان براساس مقاومت الکتریکی که به صورت بی وفقه به صورت میدانی قابل نظارت است، مشخصه یابی کرد.کلیدواژه ها
بنتونایت، پلیمر (صمغ گوار)، مقاومت الکتریکی، خواص روانه شناسی، دما، مدل سازیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.