مریم هاشمی سیگاری - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی دانشگاه فردوسی مشهد
ناصر صداقت - استاد گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه فردوسی مشهد
فخری شهیدی - استاد گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه فردوسی مشهد
فرشته حسینی - دانشیار جهاد دانشگاهی مشهد

هدف از این پژوهش، بررسی اثر استفاده ترکیبی از پوشش دهی با استفاده از صمغ تراوشی از درخت زردآلو با غلظت های مختلف (0، 5، 10 و 15 درصد) و بسته بندی اتمسفر اصلاح شده با غلظت های اکسیژن مختلف (4، 12 و 21 درصد) بر ویژگی های کیفی و فیزیکوشیمیایی میوه توت فرنگی بود. بدین منظور، چگونگی بافت و نیز مقدار آنتوسیانین و اسیدآسکوربیک نمونه های توت فرنگی طی مدت زمان نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. همانطور که انتظار می رفت، با افزایش مدت زمان نگهداری، سفتی بافت محصول مورد بررسی کاهش یافت  (P≤0.05) که دلیل آن افزایش واکنش های متابولیکی در اثر تنفس سلولی بود. در نمونه های پوشش داده شده با صمغ تراوشی از درخت زردآلو، سفتی بافت طی مدت زمان نگهداری تا حد زیادی حفظ گردید. علاوه بر این، بسته بندی در شرایط دارای اکسیژن اندک نیز به حفظ کیفیت بافتی توت فرنگی کمک کرد. ویژگی های بافتی و رنگ محصول همچنین از نقطه نظر حسی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. همانطور که انتظار می رفت، نمونه های پوشش داده شده و نگهداری شده در حضور اکسیژن اندک دارای بالاترین امتیاز رنگ، بافت و پذیرش کلی بودند. در مورد ترکیب شیمیایی نمونه ها، مشاهده گردید که نمونه های پوشش داده شده و بسته بندی شده در شرایط اکسیژن اندک دارای بالاترین میزان اسیدآسکوربیک و آنتوسیانین بودند. به طور کلی، نتایج این پژوهش اثبات کرد که پوشش دهی توت فرنگی تازه با صمغ تراوشی از درخت زردآلو و سپس بسته بندی آن در شرایط اتمسفر اصلاح شده و دارای اکسیژن کم، روشی مفید در حفظ کیفیت این محصول طی مدت زمان نگهداری در انبار می باشد.

بسته بندی اتمسفر اصلاح شده, پوشش دهی توت فرنگی, صمغ درخت زردآلو