بهینه سازی پرتفوی در چارچوب مدل پتانسیل مطلوب و ریسک نامطلوبUPM-LPM
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار، دوره: 9، شماره: 36
- کد COI اختصاصی: JR_FEJ-9-36_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 429
نویسندگان
مدیر عامل بانک توسعه صادرات استادیار دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران.
کارشناس ارشد مدیریت مالی، دانشگاه امام صادق
کارشناس ارشد مدیریت مالی، دانشگاه اصفهان، ایران. کارشناس تحلیلگر، شرکت تامین سرمایه امید، (تهران خیابان سهروردی، خیابان خرمشهر، نبش کوچه شکوه)
چکیده
در روند تکامل تئوری پرتفوی به دلیل وجود محدودیتهایی که در مفروضات اساسی مدل بهینه سازی مارکوویتز وجود داشت، مفهوم ریسک نامطلوب و مدل میانگین-نیمواریانس ابداع گردید که نقص مدل سنتی را برطرف کرده و وابستگی به مفروضات محدود کننده را از بین میبرد. اما این مدل نیز از نظر تئوریهای مطلوبیت اقتصادی سرمایهگذار دچار یک نقص عمده بوده و به دلیل عدم اندازهگیری نوسانات مثبت، مطلوبیت اقتصادی حرکات صعودی قیمت داراییها را در نظر نمیگیرد. لذا در آخرین پژوهش های بهینه سازی پرتفوی، مدل ریسک نامطلوب-پتانسیل مطلوب (Lpm-Upm) ارائه گردید که این مدل از نظر مطلوبیت دارای پشتوانهی تئوریک قوی نظیر تئوری چشم انداز و تئوری مطلوبیت اقتصادی وننیومن و مورگنشترن میباشد. در این پژوهش، پرتفوی بهینه مدل LPM-UPM در سطوح مختلف ریسک و پتانسیل پذیری با استفاده از دادههای شاخصهای تمامی صنایع و با بکارگیری از نرمافزار Matlab محاسبه گردید. دورهی زمانی بهینه سازی از سال 1389 تا 1392 در نظر گرفته شده است و دورهی پس از آن (از 1392 تا 1395) روند پرتفوی بهینه شده طی مدل LPM-UPM با پرتفوی بهینهی مدل میانگین واریانس مقایسه خواهد شد. عملکرد پرتفوی های مزبور با استفاده از نسبت شارپ سنجیده شده و با استفاده از آمارهی جابسون-کورکی معناداری تفاوت عملکرد دو پرتفوی آزمون خواهد شد. نتایج پژوهش نشان میدهد در تمام رویکردهای مختلف ریسک پذیری و در تمام نقاط مرز کارا، بطور معناداری پرتفوی Lpm-Upm عملکرد بهتری نسبت به مدل سنتی مارکوویتز دارد.کلیدواژه ها
بهینه سازی پرتفوی, ریسک نامطلوب, پتانسیل مطلوب, تئوری مطلوبیت, آزمون جابسون کورکیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.