طراحی بهینه منابع ترکیبی تامین انرژی به منظور تامین انرژی نقاط دورافتاده با در نظر گرفتن معیارهای قابلیت اطمینان

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات بین رشته ای در مهندسی برق، کامپیوتر، مکانیک و مکاترونیک در ایران و جهان اسلام
  • کد COI اختصاصی: ECMM02_070
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 512
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ایوب عدالتی

کارشناسی ارشد دانشگاه جامع امام حسین (ع)

حبیب اله اعلمی

دانشیار دانشگاه ایوانکی

رضا غفارپور

استادیار دانشگاه جامع امام حسین (ع)

چکیده

در سیستم های تامین انرژی که به دلیل دور بودن از شبکه سراسری، به صورت جدا از شبکه مورد بهره برداری قرار می گیرند، دیزل ژنراتورها اصلی ترین نقش را در تامین توان الکتریکی مورد نیاز بازی می کنند. معمولا به دلیل عدم وجود مسیرهای مواصلاتی مناسب و افزایش هزینه ها، سوخت رسانی به این اماکن با زحمت های زیادی مواجه است. با توجه به در دسترس بودن منابع باد و خورشید و عدم نیاز به سوخت و کاهش آلایندگی زیست محیطی می توان از این منابع برای تامین انرژی الکتریکی سیستم های دور از شبکه بهره برد، اما به دلیل وابستگی منابع تجدیدپذیر بادی و خورشیدی به شرایط محیطی (دما، تابش خورشید و سرعت باد) و نوسان در توان تولیدی این منابع، بهره برداری از این منابع به تنهایی برای تامین انرژی بویژه زمانی که سیستم دارای بار حساس باشد، با چالش روبروست. لذا باید پارامترهای قابلیت اطمینان در طراحی سیستم مورد نظر در کنار کاهش هزینه ها مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله طراحی بهینه سیستم ترکیبی فتوولتائیک-بادی- باتری، به منظور کمینه کردن هزینه های سوخت رسانی، افزایش قابلیت اطمینان و کاهش هزینه تامین انرژی انجام گرفته است. طراحی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و با در نظر گرفتن تامین مطمئن بار و شاخص احتمال کمبود عرضه توان ( LPSP ) برای سیستم های ترکیبی مختلف خورشیدی- دیزلی-باتری، بادی- دیزلی-باتری و خورشیدی -بادی- دیزلی-باتری انجام گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که ترکیب بهینه خورشیدی- بادی- دیزلی در مقایسه با سیستم های بادی- دیزلی و خورشیدی دیزلی مقرون به صرفه تر می باشد و سیستم طراحیشده با کمترین هزینه، پاسخگوی تقاضای بار مصرفی موردنظر هست.

کلیدواژه ها

سیستم ترکیبی تامین انرژی، قابلیت اطمینان، الگوریتم ژنتیک، بهره برداری بهینه

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.