بررسی آلودگی فلزات سنگین در خاک های اطراف لندفیل بهشهر

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: دوفصلنامه یافته های نوین زمین شناسی کاربردی، دوره: 12، شماره: 24
  • کد COI اختصاصی: JR_NFAG-12-24_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 547
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاطمه حسین زاده

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود

علی اکبر مومنی

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود

رحیم باقری

دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود

چکیده

بررسی زیست محیطی محل دفن پسماندهای شهری به دلیل پتانسیل بالای ایجاد آلودگی ها، از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه، بررسی آلودگی فلزات سنگین در خاک­های اطراف سایت دفن زباله شهر بهشهر می باشد. بدین منظور تعداد 12 نمونه خاک سطحی از محل دفن زباله و زمین های کشاورزی اطراف آن جمع آوری شده و نمونه ها پس از آماده­سازی جهت اندازه­گیری 35 عنصر توسط دستگاه ICP-OES، آنالیز شدند و از بین عناصر آنالیز شده، 8 عنصر کبالت، روی، مس، آرسنیک، مولیبدن، کروم، نیکل و کادمیوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. هم­چنین به منظور ارزیابی احتمالی از تاثیر این لندفیل بر روی آلودگی خاک­های اطراف، یک نمونه از شیرابه گرفته شده و با استفاده از دستگاه ICP-MS آنالیز گردید. نتایج بدست آمده با 4 استاندارد آلودگی مقایسه گردید. آنالیز آماری بر روی نتایج بدست آمده با استفاده از ماتریس پیرسون، شاخص غنی­شدگی، فاکتور آلودگی و فاکتور بار آلودگی انجام گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین غلظت کبالت، کادمیوم، روی، مس، آرسنیک و نیکل در تمامی نمونه ها نسبت به استاندارد بالاتر بوده است. خاک­های مورد مطالعه از نظر آلودگی انسان زاد در رده متوسط قرار داشته و از نظر غنی­شدگی روند Cd> As> Zn> Cu> Ni> Co> Cr> Mo مشاهده گردید. فاکتور بار آلودگی نشان می­دهد که نمونه محل لندفیل و نمونه­های شماره 4 و 5 بیش­ترین مقدار آلودگی را دارا می­باشند

کلیدواژه ها

فلزات سنگین, دفن زباله, آلودگی, شیرابه, پسماند

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.