مریم عابدی - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس فاطمه الزهرا(س) تبریز
فاطمه خدادوست صادق - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس فاطمه الزهرا(س) تبریز
زیبا محمودی - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس فاطمه الزهرا(س) تبریز

در جهانی که اغلب تحت نفوذ تصاویر و مناظر قرار دارد، توانایی دیدن حلقه مهمی در تحول ارتباطات انسانی محسوب می شود. حس بینایی 80 درصد از حواس ویژه مارا به خود اختصاص می دهد. اگر حس بینایی از بین برود، 30 درصد از درک کلی ما نسبت به محیط کاهش می یابد. از بهترین راه های آموختن هر آنچه یک انسان باید بیاموزد مربوط به حس بینایی است و بخش عمده ای از آموخته های انسان از طریق چشم به او منتقل می شود.افراد دارای محدودیت بینایی به کسانی اطلاق می شود که در خوب دیدن از حد متوسط پایین ترند و در زمینه ی برنامه های آموزشی و توان بخشی و فعالیت های روزمره نیازمند تدارکات و حمایت های ویژه هستند تا بتوانند با محیط پیرامون خود سازگاری پیدا کنند. در این مقاله پژوهش ها و نظریاتی که به بررسی تاثیر آسیب بینایی بر پیشرفت تحصیلی پرداخته بودند مرور شدند. برای این منظور از چندین کتاب معتبر مربوط به موضوع مورد مطالعه استفاده شد.سپس با ارائه تعریفی ار آسیب بینایی و آسیب بینایی آموزشی و روش های خواندن و نوشتن این کودکان کسب شناخت کافی در این موارد را به عنوان پیش نیازی برای بهبود زندگی این کودکان دانست. این مقاله بر آن است با ارائه راهکارهایی به منظور بهبود آموزش این کودکان گام هایی بردارد.

آسیب بینایی، پیشرفت تحصیلی، کم بینا، آموزش ، مدرسه