CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تنوع زیستی مخمرهای اپیفیت حبه های انگور در برخی از مناطق منتخب انگورخیز شمال غرب ایران

عنوان مقاله: تنوع زیستی مخمرهای اپیفیت حبه های انگور در برخی از مناطق منتخب انگورخیز شمال غرب ایران
شناسه ملی مقاله: PPC01_188
منتشر شده در نخستین کنگره بیماری شناسی گیاهی ایران در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

بهاره قنبرزاده - دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه گیاهپزشکی (بیماریشناسی گیاهی)
اسداله بابای اهری - دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه گیاهپزشکی (بیماریشناسی گیاهی)
مهدی ارزنلو - دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه گیاهپزشکی (بیماریشناسی گیاهی)

خلاصه مقاله:
جوامع میکروبی مختلف، ازجمله مخمرها، میتوانند در سطح یا محیط درونی حبه های انگور رشد کنند چراکه حبه ها یک محیط فیزیکی مناسب ازنظر تامین مواد غذایی، آب و حفاظت برای آنها میباشند. عوامل محیطی مختلف نظیر حرارت، بارندگی، مکان جغرافیایی، رقم انگور، زمان برداشت و استفاده از آفت کشها تنوع زیستی مخمرها را تحت تاثیر قرار میدهند؛ بنابراین، جداسازی مخمرها و آگاهی از تنوع زیستی آنها در مدیریت فلور مخمری منطقه و بهینه سازی ویژگیهای بالقوه آنها امری ضروری است.در سال 1396 در زمان رسیدگی حبه ها، بهصورت تصادفی از خوشه های انگور مناطق منتخب انگورخیز استانهای آذربایجان شرقی (مراغه و مرند)، آذربایجان غربی (ارومیه و سردشت) و اردبیل (لاهرود) نمونه برداری شد. جداسازی از طریق شستشوی سطحی حبه ها انجام شد بهطوریکه آب حاصل از شستشو سانتریفیوژ شده و رسوب باقیمانده در 1ml از محیط Yeast Extract Peptone (YEPD) Dextrose حل شد. رقت نمونه ها 1/10) تا (1/1000 روی محیط YEPD آگار کشت دادهشده و در -26œC به مدت 3 الی 4 روز نگهداری شدند. پس از خالصسازی نمونه ها با استفاده از روش مخطط کردن، جدایه ها براساس خصوصیات ریخت شناختی گروه بندی شدند. DNA جدایه ها به روش تخریب دیواره با مهره شیشه ای استخراجشده و الگوی انگشتنگاری M13 برای هر گروه مرفولوژیکی انجام شد و از بین جدایه های با الگوی مشابه، یک یا دو جدایه برای توالییابی ناحیه D1/D2 توسط آغازگرهای ITS5 و LR6 فرستاده شدند. از بین 59 نمونه خوشه انگور، 315 جدایه مخمر جداسازی شد. همه جدایه ها در 14 گروه متفاوت مرفولوژیکی گروهبندی شدند. پس از تعیین توالی DNA و رسم درخت فیلوژنتیکی، 23 گونه متفاوت متعلق به 15 جنس مخمری شناسایی شدند به طوریکه% 73/9 متعلق به آسکومیستها بودند. دراینبین، Hanseniaspora uvarum، Aureobasidium pullulans ، Metschnikowia sinensis و Pichia terricola، به ترتیب بهعنوان مخمرهای غالب منطقه شناسایی شدند. جداسازی مخمر در مناطق مختلف نیز متفاوت بود به طوریکه در منطقه سردشت میزان جداسازی %100 اما در لاهرود، مرند، مراغه و ارومیه به ترتیب 80، 72/7، 55/5 و %31/5 بود. در این مطالعه تنوع زیستی مخمرهای انگور در منطقه شمال غرب ایران برای اولین بار موردبررسی قرار گرفت.

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/945989/