تاثیر گچ، گوگرد و هیوماکس بر برخی ویژگی های نهال پسته و خاک در مزرعه
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: فصلنامه مدیریت خاک و تولید پایدار، دوره: 7، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_EJSMS-7-3_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 662
نویسندگان
فارغ التحصیل دکتری علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و عضو هیات علمی (مربی) دانشگاه پیام نور
عضو هیات علمی گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
دانشیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
دانشیار گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان.
چکیده
سابقه و هدف: به علت شور-سدیمی بودن اغلب خاکهای تحت کشت پسته، این محصول عملکردی بسیار پایینتر از حد اقتصادی دارد. از اینرو مواد اصلاحی مانند میتواند به ترتیب با وارد کردن کلسیم و در نتیجه جایگزینی آن با سدیم خاک و گوگرد با تولید اسید سولفوریک و کاهش موضعی pH و افزایش قابلیت جذب عناصر غذایی و همچنین اسید هیومیک، به عنوان بهبود دهنده وضعیت فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک و تحریک رشد از طریق اثر بر متابولیسم گیاه موثر باشد. بنابراین هدف این تحقیق بررسی اثر گچ، گوگرد و اسید هیومیک از نوع هیوماکس در طی زمان بر برخی ویژگیهای برگ پسته و خاک بود.مواد و روشها: آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در دو سال، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت اصلی مواد اصلاحی شیمیایی (گچ و گوگرد عنصری) به میزان 10 تن در هکتار (معادل 270 گرم در هر گودال) و کرت فرعی روش مصرف هیوماکس (عدم مصرف، مصرف خاکی 40 لیتر و محلول پاشی 5/2 لیتر در هکتار) بوده و تجزیه واریانس دادههای دو سال به صورت تجزیه مرکب انجام شد. این پژوهش در مزرعه ایزدیاران در 30 کیلومتری جنوب سیرجان، اجرا گردید. گچ و گوگرد در اسفند سال 1390 همزمان با کاشت نهال پسته یک ساله (رقم بادامی سیرجان)، در گودال کاشت ریخته و تیمار اسید هیومیک در اوایل خرداد سال 1391 و 1392 اعمال و در اوایل مرداد سال اول و دوم نمونه برداری از برگ و در اسفند سال اول و دوم نمونه برداری از خاک انجام شد.یافتهها: نتایج (با احتمال 5% معنیدار) نشان داد که در سال دوم میزان کلروفیل کل (26 درصد) ، کارتنوئیدها (44/21 درصد) و پتاسیم برگ (25/42 درصد) نسبت به سال اول کاهش یافت درحالیکه کاربرد گوگرد دو ویژگی اول را افزایش داد. کاربرد گچ باعث افزایش کلروفیل a و پتاسیم برگ شد. از سوی دیگر مصرف خاکی هیوماکس منجر به افزایش میزان کلروفیل b و فسفر برگ به میزان 22/56 و 44/19 درصد گردید. بهترین ترکیب موثر بر ویژگیهای فیزیولوژیک، ترکیب گوگرد و مصرف خاکی هیوماکس در سال دوم بوده که بویژه باعث افزایش معنیدار میزان کلروفیل b و کارتنوئیدها شد، درحالیکه برهمکنش هیچکدام از تیمارها میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ را افزایش نداد. در سال دوم قابلیت هدایت الکتریکی (6/38 درصد)، ظرفیت تبادل کاتیونی خاک نسبت به سال اول کاهش و pH و نیتروژن خاک (123درصد) افزایش یافت. کاربرد گوگرد باعث کاهش جرم مخصوص ظاهری (8 درصد) و افزایش میانگین قطر خاکدانهها، پایداری خاکدانهها در آب و قابلیت هدایت الکتریکی شد. مصرف خاکی هیوماکس، جرم مخصوص ظاهری (9 درصد) و پایداری خاکدانهها در آب را کاهش داد درحالیکه ترکیب گوگرد و محلول پاشی هیوماکس، باعث بیشترین مقدار میانگین قطر خاکدانهها و استفاده از ترکیب گچ و محلول پاشی هیوماکس بیشترین ظرفیت تبادل کاتیونی خاک را به همراه داشت. به علت زیاد بودن خاصیت بافری خاک، هیچ یک از تیمارها بر تغییر pH خاک اثر معنی دار نداشت. همچنین هیچ کدام از برهمکنشهای تیمارها باعث افزایش غلظت نیتروژن کل، فسفر و پتاسیم قابل جذب خاک نشد.نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که یکی از بهترین ترکیبها برای افزایش برخی ویژگیهای فیزیولوژیک (کلروفیل کل و کارتنوئید) کاربرد همزمان گوگرد و مصرف خاکی هیوماکس به ویژه در سال دوم است. کاربرد گچ و مصرف خاکی اسید هیومیک به ترتیب باعث افزایش پتاسیم و فسفر برگ گردید. کاربرد گوگرد، باعث بهبود برخی ویژگی های فیزیکی خاک (جرم مخصوص ظاهری خاک، میانگین قطر خاکدانهها و پایداری خاکدانهها در آب) شد. قابلیت هدایت الکتریکی خاک در سال دوم و بدون کاربرد مواد اصلاحی کاهش و نیتروژن خاک افزایش یافت.کلیدواژه ها
پسته, شوری خاک, گچ, گوگرد, هیوماکساطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.