رضا جزایری - دانشجوی ارشد گروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
فرشته احمدی - استادیارگروه شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

احساس امنیت در فضای شهری یکی از مهم ترین شاخص های کیفیت فضا محسوب می شود. پژوهشگران و متخصصان شهری در دهه های اخیر به نقش شهرسازی از طریق اتخاذ تدابیر و سیاست ها در خلق محیط های مطلوب، آگاهی یافته و در این زمینه به نظریه هایی از جمله نظریه فضاهای قابل دفاع، پیشگیری از وقوع جرم از طریق طراحی محیطی و ... دست یافته اند. در مقاله حاضر به نقش برنامه ریزی شهری در کاهش و پیش گیری از جرم و ارتقاء امنیت در فضای شهری پرداخته شده است. همچنین به منظور روشن شدن موضوع، محله نمدمال های شهرکرد به عنوان محدوده مطالعه موردی انتخاب و ضمن آسیب شناسی وضع موجود آن به ارائه تمهیدات برنامه ریزی برای پیشگیری از جرم و تحقق امنیت بیشتر پرداخته شده است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج در قالب راهکارهای اجرایی و راهبردی مورد اشاره قرار گرفته و به نتایجی ازقیبل اینکه این محله از دسترسی مناسبی برخوردار می باشد اما با وجود این همچنان امنیت ضعیفی داشته و این امر باعث تمایل به مهاجرت مردم از این محله شده و حس تعلق تزلزل پیدا کرده است، رسیدیم که از طریق راهبرد پیشگیری از جرم به کمک طراحی محیطی راهکارهایی برای جلوگیری از این روند ارائه شده است.

برنامه ریزی شهری، فضای شهری بی دفاع، جرم، امنیت، پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی