بررسی ساختاری نماد در ادبیات عاشورایی
عنوان مقاله: بررسی ساختاری نماد در ادبیات عاشورایی
شناسه ملی مقاله: JR_JRTK-8-14_008
منتشر شده در شماره 14 دوره 8 فصل در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_JRTK-8-14_008
منتشر شده در شماره 14 دوره 8 فصل در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرضیه محمدزاده - .
خلاصه مقاله:
مرضیه محمدزاده - .
سوگینه(تراژدی) شهادت امام حسین(ع) و یارانش در محرم سال 61 هجری صورت پذیرفت. نپذیرفتن بیعت با یزید، بهانه ای شد تا مخالفان اهل بیت، این کار شنیع را انجام دهند. این واقعه تلخ، در بدو امر، موجی از اندوه را در شهرهای مهمی چون مکه، مدینه و کوفه به وجود آورد که به تدریج دامنه آن وسیع و تمام کشورهای اسلامی را در برگرفت؛ به طوریکه زنده نگاهداشتن این تراژدی وارد فرهنگ مسلمانان و بهویژه شیعیان گردید. شیعیان سراسر جهان در طول تاریخ برای حفظ و زنده نگاهداشتن این واقعه حزین، در عزاداری خود از نمادهایی استفاده کردند که با گذشت زمان در قالب آئینهای ویژه در محرم و صفر برگزار می گردد. تنوع و فراوانی این نمادها، گویای تاثیر عمیقی است که فاجعه عاشورا در فرهنگ شیعیان از خود به جای گذارده است. این نمادها در فرهنگهای مختلف کشورهای اسلامی، اسامی متفاوتی دارند. علل و چگونگی بهکارگیری نمادهای عزاداری در کشورهای مختلف اسلامی، بهویژه آسیب شناسی این نمادها از حیث تاثیر منفی که بر اصل هدف امام حسین(ع) از قیام خود گذاشته است، موضوع اصلی این مقاله است. در این نوشتار به جایگاه نمادین عناصر مادی و غیرمادی این نهضت معنوی اشاره می شود. بنیاد مقاله بر پایه پژوهش توصیفی-کتابخانه ای استوار است. ضمن معرفی نمادهای عاشورایی، به آفت هایی که سبب وهن و یا انحراف سوگواره های مذهبی می گردد، نیز اشاره می شود و در پایان و در قالب نتیجه گیری، پیش نهادهایی ارایه میگردد.
کلمات کلیدی: ادبیات عاشورایی, امام حسین(ع), عزاداری, نماد, شعر مقاومت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/895999/