علی رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد بادرود
ملیحه خدایار

مساله امروزآموزش و پرورش، چگونگی ورود فن آوری به آموزش پرورش است. زیراتاریخ تعلیم وتربیت جهان نشان داده است که متولیان امر،درگام نخست باشیفتگی به سراغ فن آوری های جدیدرفته اند و درباره ی سودمندی آنها،حتی مبالغه کرده اند؛ولی بعد،دریافته اندکه واقعیت کلاس درس،باامکاناتی که مشتاقان تکنولوژی در ذهن ترسیم کرده اند متفاوت است. مهمترین قشری که ازاین پدیده تاثیرمی پذیرد،قشرکودکان ونوجوانان است.درسالهای اخیردنیاشاهداستفاده روزافزون ازتکنولوژیهای اطلاعات وارتباطات،به ویژه موبایل است. به جرات میتوان گفت که مهمترین معیارتوسعه وپیشرفت به ویژه درجهان امروز فنآوری است و آموزش و پرورش وسیله ای برای آشنایی ودستیابی به فن آوری جدید می باشد. پژوهش حاضرکه درگروه مقالات مروری وکتابخانه ای قرارمی گیرد با درک اهمیت و ضرورت این امربااستفاده ازیافته های علمی مرتبط،به تبیین و تشریح قوتهاوضعفها، فرصتها و تهدیدات آموزشی وتربیتی این رسانه فراگیر پرداخته ونهایتا پیشنهاداتی علمی رادراین ارتباط ارائه می نماید.

فناوری ،تلفن همراه،آموزش.