اعظم بهرامی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه پیام نور، ایران
علی عبدی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکزکرمانشاه میباشد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان( دختر و پسر ) نیمسال دوم سال تحصیلی 97-96دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه بود. گروه نمونه شامل 209 نفر از دانشجویان ( 147 دختر و 62 پسر) بود که به روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند، ابزارهای گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل ماتریس ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون چند متغیره و آزمون t مستقل بود. نتایج تحلیل نشان داد که بین خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد .(P≥0/01) در ارتباط با رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی با هر یک از مولفه های درگیری تحصیلی نتایج نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی((P≥0/01 میتواند واریانس متغیرهای عاملیت،رفتاری و شناختی را به صورت معنادار تبیین کند.

خودکارآمدی تحصیلی، درگیری تحصیلی، دانشجویان