آسیبشناسی حقوقی کارایی انرژی در ایران: مطالعه تطبیقی
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: دوازدهمین همایش بین المللی انرژی
- کد COI اختصاصی: IEC12_025
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 559
نویسندگان
استادیار گروه پژوهشی حقوق پژوهشگاه نیرو
چکیده
تضمین کارایی انرژی یکی از اهداف بنیادین در هر نظام حقوقی است. قوانین و اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران بر افزایش کارایی انرژی دلالت دارند و یا تصریح کرده اند؛ کاهش مستمر شاخص شدت انرژی کشور به حداقل یک دوم میزان این شاخص در سال 1388 تا پایان برنامه ششم توسعه در سیاست های کلی نظام هدف گذاری شده است. اجرا و تحقق این هدف منوط به وضع قوانین و مقررات مناسب و یکپارچه است که باید با لحاظ دو عامل نیازها و استعدادهای کشور صورت گیرد. سوال اصلی مقاله حاضر این است که مبتنی بر تجربیات پیشرفته بشری، تضمین کارایی انرژی دارای چه بایسته های حقوقی ای است که در قوانین ایران موجود نیست. بر اساس روش تحلیلی- انتقادی و با مطالعه تطبیقی، یافته های این مقاله نشان میدهد علیرغم وجود اسناد و سیاست های کلی بالادستی مناسب، قوانین و مقررات مناسبی وضع نشده است؛ در اکثر موارد، قوانین نسبت به موضوع کارایی انرژی بیطرف یا خنثی هستند؛ در قوانینی که نسبت به کارایی انرژی بیطرف نیستند، به دلایلی از جمله ابهام، کلیگویی و یا فقدان تضمین مناسب، اثر قوانین در عمل محقق نمیشود و یا با مشکلات اجرایی مواجه میشود که این ایرادات باید در قوانین اصلاح شوند. همچنین برخی از سازوکارهای حقوقی بکاررفته در کشورهای پیشرفته در قوانین ایران فاقد حکم هستند که باید در این خصوص وضع قانون انجام شود.کلیدواژه ها
حقوق- کارایی انرژی- مطالعه تطبیقی- ایرانمقالات مرتبط جدید
- جایابی بهینه ایستگاه های شارژ خودرو برقی در شبکه توزیع با در نظر گرفتن اثر منابع تولید پراکنده
- طراحی و بهینه سازی سلول های خورشیدی پلیمری آلی با جریان نوری بالا با استفاده از نانوذراتپلاسمونیکی در پیکربندی هسته-پوسته فلز-فلز
- برنامه ریزی بهینه ریسک گریز یک سیستم ترکیبی مستقل از شبکه با در نظر گرفتن عدم قطعیت توانخروجی سیستم خورشیدی
- توسعه بهینه شبکه انتقال با در نظر گرفتن مولدهای تجدیدپذیر و ذخیره سازها و تاب آوری سیستم
- برنامه ریزی چندمعیاره با هدف بهبود انعطاف پذیری ریزشبکه های هوشمند با استفاده از رویکردهایترکیبی پاسخگویی تقاضا و منابع انعطاف پذیری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.