علی اکبر گلشنی - استادیار دانشکده ی مهندسی عمران، دانشگاه تربیت مدرس
مهدی جنیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده ی مهندسی عمران، دانشگاه تربیت مدرس
سینا مجیدیان - دکترا دانشکده ی مهندسی عمران، دانشگاه تربیت مدرس

در تقاطع ها حالت تنش و جابه جایی های زمین سه بعدی است. بنابراین فقط با تحلیل های سه بعدی می توان رفتار تونل در این نواحی را بررسی کرد. در پژوهش حاضر، یکی از تقاطع های ایجاد شده در تونل حکیم تهران با مدل سازی سه بعدی و با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود آباکوس بررسی شده است. در مطالعه ی حاضر، بیشتر تمرکز بر روی اثر ساخت تقاطع در جابه جایی ها و نیروهای داخلی پوشش تونل است. نتایج نشان داد که با ساخت تقاطع، بیشینه ی نشست سطحی نسبت به تونل تک تا 29% افزایش می یابد. همچنین با توجه به توزیع نیروهای داخلی مشاهده شد که ساخت تقاطع (جهت محیطی) فقط در نیمی از مقطع پوشش اثر می گذارد و پتانسیل خرابی در تاج و دیواره های تقاطع به نسبت دیگر بخش های تونل بسیار بیشتر است. با بررسی مقاطع مختلف تونل اصلی، نتایج نشان داد که بیشینه ی ناحیه ی تاثیر پوشش، در فاصله ی 15 متری از مرکز تقاطع است.

تونل حکیم، تحلیل سه بعدی، ناحیه ی تقاطع، نشست سطحی، نیروهای داخلی پوشش