شیخ طوسی و روش های نقد حدیث در تهذیبین
- سال انتشار: 1388
- محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، دوره: 2، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_QHS-2-4_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 757
نویسندگان
دانشیار دانشگاه الزهرا(س)
کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا (س)
چکیده
روایات معصومان (ع) به عنوان دومین منبع اساسی کشف و تبیین معارف الهی دین اسلام پس از قرآن، در مجموعه های روایی برای ما به یادگار مانده و در گذر زمان به دلایل گوناگون این روایات از تحریف و تغییر مصون نمانده است. لذا محدثان و دانشوران مسلمان با بهره مندی از رهنمودهای قرآن و ارشادهای معصومان (ع) و براهین عقلی و ... در زدودن ابهامات و آسیب شناسی روایات همت گمارده اند. شیخ طوسی از جمله محدثانی است که در این راه گام برداشته است. وی دو اثر ارزشمند خود؛ یعنی تهذیب الاحکام و الاستبصار فیما اختلف من الاخبار را به منظور دفاع از کیان مذهب و رفع شبهه تعارض و تخالف میان روایات معصومان (ع) تدوین نمود. وی بدین منظور تلاش نمود تا حد امکان به جمع روایات به ظاهر متعارض بپردازد؛ اما در صورتی که تعارض روایتی با سایر اخبار به گونه ای باشد که امکان جمع آنها وجود نداشته باشد، به ضعف روایت از حیث سند و متن پرداخته است. وی در مواردی با بررسی حال راویان و چگونگی طریق به ضعف روایت اشاره کرده و در مواردی متن روایت را به سبب مخالفت با قرآن، سنت و اجماع و گاه به دلیل شذوذ، بی اعتبار دانسته است.کلیدواژه ها
شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، الاستبصار، نقد حدیث، روش شناسی حدیثمقالات مرتبط جدید
- حبس و بازداشت غیر قانونی
- بررسی دیدگاه های فقهی موثر در رویه قضایی درباره ملکیت آثار ادبی هنری فرهنگی
- شبکه ارتباط و تعامل موثر مردم و نیروی انتظامی و امنیتی با تاکید بر مطالعه شهر مشهد- مطالعه تطبیقی
- واکاوی فقهی و حقوقی نقش اثر انگشت در کشف جرم
- Promoting Climate Justice: Tackling Environmental Inequity and its Social and Economic Consequences
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.