سعید مظلومیان - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
عبدالنبی ایزدی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش دانشگاه پیام نور

واژه هوش معنوی (SQ) در سال های اخیر توجه روانشناسان را به خود جلب کرده است. زورهار و مارشال (0222) در کتاب هوش معنوی خود، آن را به عنوان هوش بنیادی آورده اند. و تعداد دیگری از دانشمندان هوش معنوی را توانایی تجربه شده ای میدانند که به افراد امکان دستیابی به دانش و فهم بیشتر را میدهد و زمینه را برای رسیدن به کمال و ترقی در زندگی را فراهم می سازد به طور کلی می توان اشاره کرد که ، هوش معنوی عبارت است از ظرفیت انسان برای پرسیدن سوال هایی درباره معنای زندگی و به طور هم زمان تجربه پیوند به هم پیوسته بین هر کدام از ما و جهانی که در آن زندگی می کنیم. , وبه نوعی می توان اشاره کرد که ؛ هوش معنوی کاربرد انطباقی اطلاعات معنوی در جهت حل مساله در زندگی روزانه و فرآیند دستیابی به هدف می باشد. با توجه یه میزان اهمیت هوش معنوی هدف این مطالعه بررسی نقش هوش معنوی در افزایش؛ دانش و آگاهی دانش آموزان است وسعی می شود به هوش معنوی و مولفه های آن، هوش معنوی در اسلام، رشد هوش معنوی، هوش معنوی و سلامت روانی و نقش هوش معنوی در افزایش دانش در دانش آموزان پرداخته شود وباتوجه به مطالب و نتایج بدست آمده می توان اشاره کرد که هوش معنوی بر روی افزایش دانش ، پیشرفت و یادگیری تحصیلی دانش آموزان نقش موثر و مهمی را ایفا می نماید و پیشنهاد می شود که با برگزاری کلاس ها و کارگاه های آموزشی برای معلمان به نوعی در راستای بالابردن میزان هوش معنوی دانش آموزان اقدام شود.

هوش، هوش معنوی، دانش