جستاری در واژگان شرعی قرآن

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: دوفصلنامه کتاب قیم، دوره: 2، شماره: 5
  • کد COI اختصاصی: JR_KGY-2-5_002
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 342
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

جعفر نکونام

دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم

لیلا حسینی

کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم

چکیده

پرسشی که در این مقاله پی گرفته می شود، این است که آیا واژگان شرعی چون نماز، طهارت، زکات، روزه، حج و جز آنها که در آیات قرآن به کار رفته، پیش از اسلام به همین معانی شرعی معصود کاربرد داشته یا این معانی را پس از اسلام یافته اند. میان علمای اسلامی اختلاف نظر است. برخی بر این نظرند که این واژگان قبل از اسلام معنای شرعی نداشته اند، بلکه به معنای لغوی نظیر دعا، پاکی و قصد به کار می رفتند و پس از اسلام، این معانی شرعی را یافتند. در مقابل نیز دیدگاه برخی از علمای اسلام آن است که واژگان شرعی، قبل از شکل گیری شریعت اسلام، به همین معانی شرعی معهود بودند و با ظهور اسلام، تنها شروطی به حقایق مربوط به هریک اضافه شده و با جزییاتی از آنها تغییر یافت. بررسی پیشینه مقولات شرعی در آیات، روایات، عهدین و تاریخ قبل از اسلام، موید آن است که واژگان شرعی، قبل از اسلام نیز پیشینه دارند و در نتیجه این نظریه که بعد از ظهور اسلام حقیقت شرعی شدند، مردود به نظر می رسد.

کلیدواژه ها

معناشناسی، واژگان شرعی، حقیقت شرعی، اصطلاح

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.