زبان عشق در ادب فارسی

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: فصلنامه هنر زبان، دوره: 3، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_LART-3-2_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 660
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

علی صابری

دانشجوی دکترای زبان وادبیات فارسی، دانشگاه شیراز شیراز، ایران

شاهرخ محمدبیگی

دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی، دانشگاه شیراز شیراز، ایران

چکیده

عشق ودیعه ای ازلی و بی منتهاست که حق تعالی در وجود همه ی کاینات و پدیده ها قرار داده است. بقا و هستی موجودات به واسطه ی عشق ممکن می شود و بدون وجود آن، جهان کاینات را آب و رونقی نیست. آثار نگاشته شده درباره ی عشق، از گذشته ای بسیار طولانی برخوردار است تاجایی که نخستین نشانه های اشعار عاشقانه ی ادب پارسی در آثار شعرا و عرفای قرن سوم و چهارم هجری از جمله رودکی و با یزید بسطامی ملاحظه می شود. باتوجه به گستردگی و وسعت معنایی واژدی عشق و عمومیت آن در میان همه ی ملل جهان، اقوام مختلف با فرهنگهای گوناگون، هرکدام به تعریف و توصیف این کلمه پرداخته اند و آن را مقدس شمرده یا ستوده اند. در عرفان و تصوف اسلامی نیز این واژه رنگ و بویی خاص یافته است، همه جا و همه وقت، قدر دیده و بر صدر نشسته و همواره مقدس شمرده شده است. در این مقال، به تعریف و توصیف این واژه ی گسترده و ناخویشتن دار پرداخته شده، زوایای مختلف آن کاویده، و به سوالاتی چند در مورد آن پاسخ داده شده است؛ از جمله چیستی عشق، پیدایش آن در ادبیات فارسی و ظهور آن به صورت خاص در ادبیات عرفانی. همچنین نظر برخی از بزرگان عرفان اسلامی هم در این زمینه بیان شده است.

کلیدواژه ها

عشق، عرفان، ادبیات عرفانی، مولوی، حافظ

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.