تحدید مسیولیت متصدی حمل و نقل دریایی در حقوق ایران و کنوانسیون های بین المللی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های حقوقی گواه، دوره: 2، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_GOVAH-2-1_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 556
نویسندگان
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
چکیده
حمل و نقل بین المللی همواره از اهمیت بسیار زیادی در عرصه تجارت جهانی برخوردار است وافرادی که متصدی حمل و نقل دریایی هستند همواره با خطرات و ریسکهای زیادی در راه انتقال و به مقصد رساندن کالا و مسافر مواجه هسنتد. از این رو نیازمند ابزارهای حمایتی جهت افزایش ضریب اطمینان خود جهت ادامه فعالیت میباشند.تحدید مسیولیت متصدیان حمل و نقل، یکی از موثرترین ابزارها در این راستا میباشد. کنوانسیون های مهمی نظیر بروکسل (1924)، هامبورگ (1978)، روتردام (2008) و آتن (1974) از جمله قواعد و مقرراتی هستند که میزان و حدود مسیولیت متصدیان حمل و نقل دریایی را ذکر نمودهاند. کنوانسیون بروکسل که در سال 1968 مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفت، در پروتکل اصلاحی (لاهه -ویزبی) معیار تحدید مسیولیت متصدی حمل و نقل تغییر یافت و به نوعی، منافع کشورهای صاحب کالا بیشتر مورد توجه قرار گرفت. کنوانسیون هامبورگ نیز با تعیین حق برداشت ویژه (S.D.R)، گام مهمی در تببین موضوع تحدید مسیولیت برداشت. قانون دریایی ایران که در سال 1343 و با اقتباس از کنوانسیون بروکسل (1924) به تصویب رسید، در مورد تحدید مسیولیت همچنان از قواعد کنوانسیون بروکسل پیروی نموده و متاسفانه تغییری در رویهی خود ایجاد نکردهاست که به نظر میرسد با توجه به تصویب کنوانسیونهای جدید و به روزتر در این عرصه، بازنگری در قانون دریایی جمهوری اسلامی ایران امری ضروری است.کلیدواژه ها
حمل و نقل دریایی، متصدی حمل و نقل، تحدید مسیولیت، قانون دریایی ایران، کنواسیون بروکسلمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.