مجتبی خرسندی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مکانیک، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شهید مدنی، تبریز، ایران
امیرحسین مصفا - استادیار گروه مکانیک، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شهید مدنی، تبریز، ایران

از آنجا که انرژی خورشیدی منبع انرژی تجدید پذیر و بی پایان میباشد، توجه زیادی را به عنوان جایگزین سوختهای معمول برای تامین برق جلب کرده ا ست. در این را ستا، نیروگاه های متمرکز خور شیدی به طور معمول طراحی و برر سی میشوند. در این مقاله، تجزیه و تحلیل انرژی و اگزرژی کل سیستم نیروگاه خورشیدی با ترکیب سیکل رانکین برا ی دست یابی به بهترین عملکرد اقت صادی و بازده انرژی کل سی ستم انجام شده ا ست. همچنین از دو روش کنترلی دمای خروجی جمع کننده ثابت و دیگری دبی جرمی نمک مذاب ثابت استفاده شده است و تاثیر تغییر پارامترهای متعددی ازجمله: سرعت باد، دمای محیط در تابشهای خورشیدی مستقیم مختلف، دمای ورودی جمع کننده، دبی جرمی نمک مذاب، دمای ورودی توربین و فشارهای نقاط مختلف در سیکل رانکین بر پارامترهای عملکردی مانند کارخالص خروجی، بازده انرژی و اگزرژی کل سی ستم، نرخ هزینه سرمایه گذاری و قیمت کل مح صولات برر سی شده اند. نتایج ن شان می دهد که حداکثر تلفات اگزرژی در سیستم جمع کننده اتفاق میافتد که مقدار آن 168/19 MW میباشد. بازده انرژی و اگزرژی جمع کننده و کل سی ستم را میتوان با افزایش تابش خور شیدی مستقیم و پارامترهای ذکر شده افزایش داد اما افزایش بهره وریها با مقادیر تابش خورشیدی مستقیم و سایر پارامترها متفاوت است. بیشترین بازده انرژی و اگزرژی برای شرایط اولیه در تابش خورشیدی 900 W/m2 به ترتیب % 7/25 و % 7/64 بدست آمده است.

تحلیل ترمواکونومیک، برج نیروگاه انرژی خورشیدی، جمع کننده مرکزی، سیکل رانکین