مطالعه و بررسی روند شکل گیری بنای امامزاده عبدالله شوشتر
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: سومین همایش ملی باستان شناسی ایران
- کد COI اختصاصی: NCAI03_050
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 771
نویسندگان
استادیارگروه باستان شناسی دانشگاه شهرکرد
دانشجوی باستان شناسی گرایش اسلامی دانشگاه شهرکرد
چکیده
شوشتر با دارا بودن تعداد زیادی از بناهای آرامگاهی اسلامی به گنجینه ای از معماری اسلامی بدل گشته است، در این میان، بنای امامزاده عبدالله که به عنوان بنایی ایلخانی معرفی شده است به دلیل ویژگی معماری و تنوع کتیبه ها جایگاه ویژه دارد. در این تحقیق روند شکل گیری بنا با تحلیل اطلاعات بدست آمده از منابع تاریخی درباره اثر، مطالعه اجزای معماری و کتیبه ها با این فرضیه که معمولا بناهای مذهبی به دفعات مرمت، بازسازی و گسترش می یابند و برخی از این بناها از کالبد اولیه خود خارج می شوند مورد بازنگری قرار گرفت و مشخص گردید مجموعه موجود حاصل الحاق و یا حذف قسمتهایی از بنا در زمان های مختلف است. گنبدخانه ای که کالبد اولیه بنا است علاوه بر کتیبه ساخت، برخی از ویژگی های معماری آن از جمله گنبد اور چین بنا قابل مقایسه با نمونه های اولیه گنبدهای اور چین در بناهای آرامگاهی عراق است جایی که سازندگان بنا ریشه در آنجا دارند علاوه بر آن تزیینات و کتیبه های سردرب گنبدخانه نیز که در میان بناهای آرامگاهی خوزستان منحصر به فرد است، قابل مقایسه با تزیینات بناهای سلجوقی و ایلخانی است، در دوره ایلخانی بنا بر حسب نیاز گسترش و شکل مجموعه گرفت و گنبدخانه فرعی بنا(کفش کن) با ویژگی معماری ایلخانی به بنا الحاق گردید، در دوره صفویه بنا بازسازی و با اضافه شدن فضاهای جانبی، گنبدخانه فرعی بنا احتمالا با همان اسلوب پیشین بازسازی شد و برخی از تزیینات بنا چون کتیبه سردرب ورودی بنا نوشته شد، در دوره افشاریه به جای ایران دوره صفویه، سردرب کنونی بنا، صفه ها و مناره های بنا ساخته شد در دوره قاجاریه کتیبه ها و تزیینات گچی سردرب ورودی و تزیینات نقاشی گنبدخانه اصلی بنا ایجاد گردید و با دخل و تصرفات دوره معاصر در محوطه اثر، مجموعه شکل کنونی خود را یافته است.کلیدواژه ها
بررسی، معماری، امامزاده عبدالله، شوشترمقالات مرتبط جدید
- بهینه سازی پرتفوی سهام با استفاده از الگوریتم های CNN-LSTM و شبکه عصبی پیچشی
- مثنی و معدود در ایرانی میانه و نو
- پژوهشی بر نقش و کارکرد عناصر چهارگانه آب، باد، خاک و آتش، در معماری سنتی ایرانی
- اسطوره آناهیتا، بانوی آب در ایران و مقایسه تطبیقی آن با ایزدان آب در یونان و هند
- جایگاه پوشش اقوام کرد درگذر تاریخ باهدف احیای آن در پوشاک ملی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.