عباس حضرتی - مدرس مدعو گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران
بتول رحمانی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران
محدثه ترکان - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران

مقطع ابتدایی زیر بنای مقاطع تحصیلی دیگر می باشد و در مقطع ابتدایی نیز پایه اول اساس پایه های دیگر می باشد و هر چقدر دانش آموزان در این پایه بهتر آموزش ببینند در پایه های دیگر راحت تر هستند و بالعکس. در پایه های اول دو درس ریاضی و فارسی کلیدی هستند و بیشترین ساعات به این دو درس اختصاص می یابد و از بین این دو درس,درس فارسی از اهمیت دو چندانی برخوردار می باشد به طوری که بدون یادگیری درس فارسی، یادگیری دروس دیگر تقریبا غیر ممکن می باشد. زبان نوشتاری که مربوط به این درس می باشد یکی از مهم ترین اشکال زبان به حساب می آید. با این حال برخی دانش آموزان در به کارگیری مهارت های زبان نوشتاری با مشکل روبرو هستند.اختلال نارسانویسی به اختلال در زبان نوشتاری اطلاق می شود که یکی از عوامل نبود موفقیت تحصیلی در دانش آموزان می باشد و منجر به افت تحصیلی ,کاهش اعتماد به نفس و ترک تحصیل آن ها می شود.از همین روی در پژوهش حاضر که از لحاظ نوع کاربردی بوده و از لحاظ روش ، به روش اقدام پژوهش صورت گرفته است سعی شده تا راهکارهای عملیاتی برای حل این اختلال مورد بررسی و آزمایش قرار گیرد و طی اقدام پژوهی صورت گرفته اینچنین نتیجه گیری شده است که با بهره گیری از فعالیتهای گروهی و نیز با توجه ویژه به مسایل روحی و روانی دانش آموزان ، اختلالاتی از قبیل بد خط نویسی در دانش آموزان را می توان برطرف نمود.

فارسی ، زبان نوشتاری ، دوره ابتدایی ، اقدام پژوهی