امین داداشی - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت دولتی، گرایش نیروی انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
احمد علی خایف الهی - دانشیار گروه مدیریت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

خودکارآمدی عامل مهمی در ارتقاء بهره وری سازمانی است؛ زیرا خودکارآمدی از طریق شکل دهی روحیه و افزایش اعتماد به نفس، ظرفیت کارکنان را افزایش می دهد. مطالعات متعددی نشان داده است که خودکارآمدی تاثیر زیادی بر بهبود عملکرد سازمان دارد. با توجه به اهمیت موضوع خودکارآمدی و عوامل موثر بر آن، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عدالت ادراک شده (در ابعاد عدالت توزیعی و رویه ای) بر خودکارآمدی کارکنان انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات پیمایشی و از نظر روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی پرستاران شاغل در بیمارستانهای فاطمه زهرا و عباسی شهرستان میاندوآب (402نفر) بوده است که از این تعداد، 197 پرستار بر اساس فرمول کوکران و به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از دو پرسشنامه عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) با ضریب پایایی 0/89 0 و پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) با ضریب پایایی 0/87 استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه های پژوهش از روش معادلات ساختاری و آزمون ضرایب مسیر (β) و ضرایب t با کمک نرم افزارهای SPSS23 و Smartpls3 بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که عدالت ادراکشده بر خودکارآمدی کارکنان، تاثیر مثبت معنی داری دارد (β=0/765 و t=32/015) همچنین نتایج پژوهش نشان داد که از بین ابعاد عدالت ادراک شده، عدالت رویه ای (β=0/698 و t=25/946) نسبت به عدالت ادراک شده توزیعی (β=0/659 و t=21/184) تاثیر بیشتری بر خودکارآمدی کارکنان دارد.

عدالت ادراکشده، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای، سرمایه روانشناختی، خودکارآمدی