روش شناسی تعیین ضمانت اجرای مطلوب در قوانین آمایش سرزمینی
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: دومین همایش ملی رویکردهای نوین آمایش سرزمین در ایران
- کد COI اختصاصی: AMAYESHSEMNAN02_053
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 630
نویسندگان
استاد دانشگاه پیام نور شاهرود
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شاهرود
چکیده
جهت گیریهای ملی آمایش سرزمین در راستای توسعه و بالندگی اقتصادی و پیشرفت و اقتدار همه جانبه و پایدارکشور، تحقق اهداف سند چشم انداز ایران 1404 ونیل به سازمان فضایی مطلوب و مناسب کشور، در چارچوب اصول هشت گانه آمایش سرزمین، در قوانین و مصوبات متعدد آمایش سرزمینی تدوین شده اند. ضمانت اجرا مهمترین رکن هر قانون از جمله قوانین آمایش سرزمینی را تشکیل می دهد. نقض و تخطی از قانون، ضمانت اجرا را به دنبال خواهد داشت. در خصوص قوانین آمایش سرزمینی ضرورت ضمانت اجرا، دوچندان میشود، زیرا اجرای صحیح این مقررات مهمترین عامل توسعه متعادل رواب اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جوامع بشری و مناطق مختلف کشور میباشد. از سوی دیگر، روش شناسی بسان نقشه هر علم است که ما را بنحو صحیح و منطقی و با سرعتی معقول به مقصود نهایی یعنی تجزیه و تبیین واقعی (نه توهمی) آن علم میرساند. طراحی روش شناسی ضمانت اجرای مطلوب قوانین آمایش سرزمینی از چند جهت ضروری است: نخست آنکه حقوق آمایش سرزمینی بدلیل مواجه بودن با یک موجود چند بعدی به نام انسان و مکان،پدیده ای کیفی محسوب شده و مرزهای آن بسیار مبهم و ناشناخته بوده و فقدان نقشه دقیق موجب وارد شدن ناخودآگاه در علم دیگر میشود. دوم آنکه متاسفانه به دلیل فقدان یک روش شناسی مطلوب در خصوص ضمانت اجرای قوانین آمایش سرزمینی، ضمانت اجراهای فعلی دارای آسیبهای زیادی بوده و اصولا ناکارآمد می باشند و جوابگوی نیازهای فراوان عصر حاضر نیستند. مطابق فرضیه حاضر و به موجب روش شناسی صحیح، ضمانت اجرای نقض قوانین آمایش سرزمین باید به نحوی باشد که بیشترین کارایی حقوقی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و غیره را نصیب فرد، جامعه و محیط نماید. در این راستا شایسته است ضمانت اجرای مطلوب قوانین مزبور مبتنی بر الگوی اسلامی –ایرانی طراحی گردد.کلیدواژه ها
روش شناسی، آمایش سرزمین، قانون، حقوق، ضمانت اجرا ، کاراییمقالات مرتبط جدید
- حکمرانی دریایی ایران به عنوان یک سیستم پیچیده: تحلیل جغرافیای سیاسی با رویکرد هوش مصنوعی و هوش مکانی
- تبیین سناریوهای آینده تقسیمات استان تهران
- آسیبشناسی حمل و نقل و مدیریت ترافیک در شهرداری های نوظهور ایران
- معایب و مشکلات برنامهریزی و سیاست گذاری حوزه فرهنگ شهری در ایران
- سیاست گذاری بهینه در حوزه ترافیک شهری با استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.