شوخ طبعی از دیدگاه اسلام و بررسی اصول تربیتی آن
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: کنفرانس ملی پژوهش های نوین ایران و جهان در روانشناسی،علوم تربیتی و مطالعات اجتماعی
- کد COI اختصاصی: PESLSBT01_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 3009
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه کاشان
استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه کاشان
چکیده
یکی از دغدغه های دین، شادکامی است و یکی از رسالت های آن آموزش مهارت های لازم در این باره به پیروان خویش است؛ لذا به شادی ها و لذت های مادی اهمیت خاص داده است. یکی از این لذت ها، لذت شوخی است که به اندازه ی خود نقش مهمی در شادکامی و نشاط انسان دارد. شوخی یا مزاح نوعی نکته سنجی در عبارات، استفاده از الفاظ به صورت غیر واقعی و خوش طبعی با دیگران در گفت و گوهای روزمره است که از دیرباز بین جوامع مختلف با نگرش های گوناگون فرهنگی و اجتماعی به چشم می خورده است. انسان باید مالک زبان خود باشد و هنگام مزاح و شوخی بعد مثبت و منفی آن را درنظر بگیرد. در اسلام، آنچه پسندیده است حفظ تعادل و اعتدال به ویژه در رفتار است تا به دور از هر گونه افراد و تفریطی، شرایط به گونه ای در آید که ضمن بهره مندی، از هر گونه ظلم و ستم جلوگیری شود. در آداب دینی برای مزاح و شوخ طبعی حد و مرزی مشخص شده است که اگر از آن حد تجاوز کند آثار نامطلوبی به بار خواهد آورد و موجب ناشادکامی می گردد. در مقاله حاضر با استناد بر تعالیم دینی، احادیث اهل بیت (علیهم السلام) و پیامبر اکرم (ص) و همچنین بر اساس اصول تربیتی و آراء و نظرات صاحبنظران پیرامون این رفتار، به بیان آثار، حد و مرز، شیوه و شرایط شوخی پرداخته می شود.کلیدواژه ها
شوخ طبعی، اسلام، تربیت، آموزش و پرورش، اعتدالاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.