معصومه حیدری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی شیمی-بیوتکنولوژی ،پژوهشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران،ایران
غعلی بهرامی - استادیار گروه مهندسی شیمی-بیوتکنولوژی،دانشگاه صنعتی مالک اشتر،تهران،ایران
رسول خلیل زاده - استادیار گروه مهندسی شیمی-بیوتکنولوژی،دانشگاه صنعتی مالک اشتر،تهران،ایران

پلی گاماگلوتامیک اسید یکی از بیوپلیمرهای مفید و زیست تخریب پذیر است که از واحدهای گلوتامیک اسید تشکیل شده است. از جمله کاربردهای آن می توان به پزشکی،داروسازی،غذایی و کشاورزی اشاره کرد.با توجه به کاربردهای متنوع،وزن های مولکولی مختلفی از بیوپلیمر نیاز است.در این پژوهش از باکتری باسیلوس لیکنی فورمیس 2برای تولید میکروبی پلی گاماگلوتامیک اسید استفاده شد. تاثیر غلظت منابع تغذیه ای بر وزن مولکولی بیوپلیمر بررسی شد. با افزایش غلظت گلوتامیک اسید در محیط کشت تخمیر، وزن مولکولی بالاتر محصول بیوپلیمر حاصل شد. در این پژوهش از غلظت های 20 و 40 و 60 گرم بر لیتر گلوتامیک اسید در محیط کشت تخمیر استفاده شد و در نهایت به ترتیب پ 17/32 و 30/87 و 18/94 گرم بر لیتر پلی گاماگلوتامیک اسید به دست آمد.

پلی گاماگلوتامیک اسید،گلوتامیک اسید، وزن مولکولی، باسیلوس لیکنی فورمیس