بررسی رفتارهای خود تخریبی و علل آن ها در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: دوفصلنامه پژوهش های روان شناسی بالینی و مشاوره، دوره: 2، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_RCPC-2-2_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 752
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف

استاد و مدیر گروه روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد

زهرا مرادیان

کارشناس ارشد روان شناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد

نگین باانصاف

کارشناس روان شناسی کودکان استثنایی دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع رفتارهای خود تخریبی و بررسی علل آن ها در بین دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد به انجام رسیده است. پژوهش توصیفی از نوع زمینه یابی می باشد. حجم نمونه 873 نفر شامل 586 زن و 287 مرد بود که به شیوه نمونه گیری طبقاتی و بنا به میزان درصد دانشجویان دانشکده ها و جنسیت انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته سنجش رفتارهای خودتخریبی و علل آن می باشد که در دو قسمت 31 پرسشی به منظور بررسی میزان شیوع رفتارهای خودتخریبی و 10 پرسشی برای بررسی علل احتمالی استفاده شد. مقدار ضریب آلفا کرانباخ در قسمت اول پرسشنامه برابر با 0/836 و در قسمت دوم پرسشنامه (0/857) محاسبه شد. روایی محتوای پرسشنامه به تایید متخصصان؛ اساتید و کارشناسان روان شناس دانشگاه فردوسی مشهد رسید. رفتارهای خود تخریبی دانشجویان با توجه به متغیرهایی از قبیل سن، جنس، وضعیت تاهل، محل سکونت و مقطع تحصیلی در حیطه نرمال با استفاده از آزمون های تی وآزمون آنالیز واریانس و در حیطه غیر نرمال از آزمون من ویتنی و آزمون کروسکال والیس مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاکی از این امر است که تقریبا در مورد همه متغیر ها (سن، جنس، تاهل، محل سکونت و میزان تحصیلات) ورزش ناکافی (نداشتن فعالیت های حرکتی مناسب)، خواب زیاد، استرس،کم خوری افراطی و نداشتن تفریح و فعالیت های سالم مفرح دارای بیشترین میزان شیوع و رفتارهای مصرف دایم هرگونه مواد مخدر ،سرقت ،مصرف تفننی هرگونه مواد مخدر ،فرار از خانه وهم جنس بازی دارای کمترین میزان شیوع می باشند. میزان شیوع رفتارهای خودتخریبی در مردان بیشتر از زنان بوده. دانشجویان مهمترین علل شیوع رفتارهای خودتخریبی را به علل خانوادگی، روانی عاطفی و اجتماعی نسبت دادند.

کلیدواژه ها

رفتار، خود تخریبی، علل، دانشجو

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.