مقایسه آثار اختلالی ناشی از قراردادهای نفتی ایران (IPC) و قراردادهای مشارکت در تولید (PSC ) با استفاده از مدل برنامه ریزی پویای تصادفی: مطالعه موردی میدان آزادگان جنوبی
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: فصلنامه پژوهشنامه اقتصاد انرژی ایران، دوره: 6، شماره: 23
- کد COI اختصاصی: JR_IEER-6-23_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 742
نویسندگان
دانشجوی دکتری علوم اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد
استادیار دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
استاد دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
استاد دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
در این مطالعه واکنش رفتاری بهره بردار به ساختار و مولفه های رژیم مالی قرارداد نفتی ایران (IPC) و قرارداد مشارکت در تولید (PSC) با استفاده از رویکرد بهینه سازی پویا (روش برنامه ریزی پویا) بررسی و مقایسه شده است. هدف اصلی از انجام این پژوهش، محاسبه کمی میزان اختلال ناشی از قراردادهای نفتی است که منجر به تغییر در تصمیم سرمایه گذار نسبت به حالت خنثی (نبودن محدودیت های قراردادی اعم از کسر سهم دولت از رانت منابع، مالیات، زمان بندی استخراج، سقف بازپرداخت هزینه و ...) می گردد. مهم ترین نوآوری این مقاله به کارگیری مدل برنامه ریزی پویای تصادفی برای یک میدان واقعی به منظور رسیدن به نتایج کمی و استفاده از زیان نهفته یا ارزش از دست رفته (DWL) به عنوان معیاری مشخص و جامع جهت اندازه گیری میزان اختلال ناشی از قرارداد نسبت به بهترین حالت ممکن (مسیر خنثی) می باشد. به این منظور از اطلاعات مربوط به طرح توسعه میدان آزادگان جنوبی استفاده شده است. نتایج به دست آمده، بیانگر آن است که هر دو رژیم مالی نسبت به حالت خنثی با آثار اختلالی همراه بوده و زیان نهفته یا ارزش از دست رفته (DWL) در قرارداد مشارکت در تولید در تمام سناریوهای 15 گانه مورد بررسی به جز یک مورد، بیشتر است. به عنوان مثال در سناریو مرجع و قیمت های مرجع زیان نهفته قراردادهای IPC و مشارکت در تولید به ترتیب 22/22% و22/14% خواهد بود.کلیدواژه ها
قرارداد نفتی ایران (IPC)، مدل برنامه ریزی پویای تصادفی، زیان نهفته یا ارزش از دست رفته (DWL)، آثار اختلالی قراردادهای نفتیمقالات مرتبط جدید
- بازنگری در حکمرانی آب زیر سایه میراث آب بندان ها در شمال ایران
- شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر هوشمندسازی کسب وکار در صنعت بیمه
- به سوی تحول دیجیتال، رویکرد COVID یا CCVID۱ (ارائه الگوی پیاده سازی تحول دیجیتال در شرکت های بیمه ای)
- ارائه مدل کسب و کار مبتنی بر فناوری بیمه« اینشورتک» برای استارتآپهای بیمه
- تحلیل تطبیقی هوشمندسازی کسب و کار در صنعت بیمه
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.