میلی مشهدی، ستایشگر دین و دولت

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: دومین همایش ملی بازشناسی مشاهیر و مفاخرخراسان در ادب پارسی
  • کد COI اختصاصی: ICLP02_159
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 5752
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

غلامرضا تمیمی تواندشتی

استادیار زبان و ادبیات فارسی، موسسه آموزش عالی آفرینش بروجرد

زهره انصاری

دانشجوی دکترای تخصصی رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

میثم محتشم

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

چکیده

شعر ستایشی مجموعه ای در هم تنیده و گسترده از قصاید مدحی، برخی غزل های اجتماعی، ترکیب بند، ترجیع بند ودیگر قالب های شعری است که فرایند کنش ها و رابطه های دو جانبه میان دولتمردان و شاعران ستایش گر می باشد. چونمطابق با اسناد معتبر، شعر و ادب فارسی، با شعر ستایشی آغاز گردیده، این پژوهش، به روش تاریخی و با مراجعه به منابعو اسناد کتابخانه ای، سیر تحول مدیحه سرایی را از آغاز تا پایان قرن دهم مورد بررسی قرار داد، اوج دگرگونی شعرستایشی و گسترش شعر آیینی را در دوران صفویه گزارش کرده است. در این دوران میرزا محمد میلی مشهدی در سرودنشعر ستایشی جایگاهی ارجمند داشت که فراز و فرود شعر وی مشخصا مورد ارزیابی قرار گرفته است. نظر به اینکه در ایندوره مذهب شیعه اثنی عشری، مذهب رسمی ایران شد به دستور شاه طهماسب صفوی، مسیر شعر مدحی دگرگون گردیدو شاعران موظف شدند فقط در نعت پیامبر گرامی اسلام )ص(و پیشوایان مذهبی شیعه شعر بسرایند. میلی مشهدی که دراین عصر می زیست، به مقتضای زمان، ستایشگر دین و دولت گردید که با توسل به خاندان رسول گرامی اسلام (ص) وشاه ولایت امیر المومنین (ع) همچنین امام هشتم امام رضا (ع) با سرودن شعر نبوی،علوی و رضوی، توشه آخرت ساخته وناگزیر با مدح وزیران و فرمانروایان دولت صفوی با صله های دریافتی، به ساماندهی زندگی این جهانی خود پرداخته است.

کلیدواژه ها

میلی مشهدی، سبک هندی، مکتب وقوع،شعر ستایشی، شعر آیینی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.