مروری بر ابواب حکمت در شاهنامه فردوسی

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: دومین همایش ملی بازشناسی مشاهیر و مفاخرخراسان در ادب پارسی
  • کد COI اختصاصی: ICLP02_112
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 792
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حاتم زندی

استادیاروعضوهیات علمی دانشگاه فرهنگیان

مرتضی جوان

مدرس دانشگاه فرهنگیان

چکیده

در عرصه ادبیات حکمی یا معرفتگرای فارسی، هم آثار حاوی حکمت نظری هم آرای حکمت عملیرا به فراوانی میتوان یافت. ادبیات معرفتگرای فارسی در عصر تلفیق پس از گذراندن سیر مشخصتاریخی خود، به مرحلهای از رشد نایل گردید که حکمت را حتی در انتزاعیترین و درونی ترین شکلش در خدمت تعالی فرد و جامعه درآورد.هرگاه نویسنده یا سراینده یک اثر ادبی، به طرح مسایل و موضوعاتی در خصوص چیستی، چرایی وچگونگی جهان و انسان بپردازد و بکوشد تا به پرسش هایی ژرف از این دست پاسخ دهد، کوشش وی رامیتوان به عنوان طرح حکمت نظری در قالب اثر ادبی به شمار آورد.حکمت عملی نیز به شکلی گسترده در ادب فارسی به چشم می خورد. مقصود مطالب فراوانی است که درآثار ادبی به امور و مقولاتی مانند اخلاق، تدبیر منزل و سیاست اختصاص یافته است. از آن جمله میتواناز شاهنامه حکیم طوس یاد کرد که مهمترین منبع آرا و اندیشه های اخلاقی و سیاسی قوم ایرانی چه پیشو چه پس از اسلام محسوب می گردد.در جستار حاضر بر آنیم تا پارهای از برجسته ترین نظریات و آرای حکمی فردوسی یکی از شاعران ومشاهیر خراسانی درپهنه فرهنگ و ادب ایران را بررسی کنیم.

کلیدواژه ها

حکمت، ادبیات، شاهنامه، فردوسی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.