علیرضا توکلی - آموزگار آموزش و پرورش
سکینه صالح درجانی - آموزگار آموزش و پرورش
وجیهه فرجی - آموزگار آموزش و پرورش
آیناز فلاح - آموزگار آموزش و پرورش

ضرورت تبدیل شدن مدرسه ها به سازمان های یادگیرنده از آن جا ناشی می شود که با افزایشپیچیدگی و سرعت تغییرات محیطی، در واقع نداشتن اطمینان به محیط پیرامون، فزونی یافته است.در نتیجه، سازمان ها نیاز بیشتری به دانش و آگاهی گسترده از عوامل محیطی دارند تا بتوانند، خودرا با تغییر و تحولات محیطی تطبیق دهند. از همین رو، مدرسه ها و موسسات آموزشی باید بهرویکردهای سازمان های یادگیرنده متمایل شوند. از آن جا که نقش آموزش و پرورش در توسعه وپیشرفت جامعه بسیار اهمیت دارد، لذا باید به طور جدی تری به بالا بردن آگاهی مدیران و سایرعناصر مربوط نسبت به تغییرات و تحولات در عرصه های گوناگون توجه کرد . این مهم دست یافتنینیست، مگر از طریق آموزش و یادگیری که خود با ظهور پدیده ای به نام سازمان های یادگیرندهتسهیل خواهد شد. مدارسی که یاد می گیرند به مثابه اجتماع یادگیرنده اند، جایی که یادگیریسازمانی ترویج می شود، بر آزمون تجربه ها تاکید می شود، خوداندیشی درپندار و رفتار تبلیغ میشود، امکان خلاقیت، نوآوری و تفکر انتقادی گسترش می یابد، ایده های راهنمای موثری مطرحمی شود، انسان ها برای تغییر برانگیخته می شوند و با برنامه ریزی و اندیشه راهبردی تحولاتاجتماعی را سازماندهی می کنند و بردودلی ها و ترس از دانستن چیره می شوند . درپژوهش حاضرضمن تعریفی از سازمان یادگیرنده و اصول وقواعد حاکم برآن ، با استفاده از پژوهش های دیگران،به بررسی روند تبدیل مدرسه به یک سازمان یادگیرنده پرداخته شده است.

مدرسه، سازمان ، یادگیری سازمانی ، سازمان یادگیرنده