تحلیل یک نوع فعل مرکب فارسی بر اساس نظریه اشتقاق فاز

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: فصلنامه زبان شناسی و گویش های خراسان، دوره: 8، شماره: 15
  • کد COI اختصاصی: JR_JLKD-8-15_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 530
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

رضا حیدریزادی

دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

سیدمحمد حسینی معصوم

دانشیار گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

آرزو نجفیان

دانشیار گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

بلقیس روشن

دانشیار گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

فعلهای مرکب در زبان فارسی از زایایی بالایی برخوردارند. این فعلها، از یک طرف ساختاری ترکیبی و نحو بنیاد دارند، اما از طرف دیگر، عملکرد آنها در نحو یکپارچه و به -صورت ی هسته واژگانی منسجم است و همچنین درونداد فرایندهای ساختواژی قرار میگیرند. در این پژوهش، فرض بر این است که فعلهای مرکب عملکرد دوگانه صرفی -نحوی دارند. هد پژوهش حاضر این است که نشان دهد فعلهای مرکب ساخته شده با فعل سب کرد در زبان فارسی دارای ساخت اشتقاقی فازگونه هستند. داده های تحقیق نمونههایی از فعلهای مرکب هستند که از فرهنگ دو جلدی سخن استخراج شده اند. مبنای نظری این تحقیق با روشهای اشتقاقی مطرح شده در آثار چامسکی 2000، 2001، 2008 مرنتز 2001، 2007 همسویی دارد، هرچند از بعضی مفاهیم نظری در نظریههای ساختواژی همچون لیبر 1980 هم استفاده شده است. نتایج نشان میدهند که فعل های مرکب دارای اشتقاقی فاز گونه اند. در زبان فارسی ریشه فعل و جزء غیر فعلی در دامنه یک فاز ساختواژی ادغام می شوند سپس آن ریشه ها برای رفع نیازهای اشتقاقی یا محاسباتی به پوسته آن فاز ساختواژی حرکت می کنند که در آن جایگاه تحت تاثیر عملیات های ونحوی می توانند به جایگاه های نحوی حرکت کنند و گسترش یابند.

کلیدواژه ها

ساخت واژه، فعل مرکب، کمینگی، اشتقاق، فاز

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.