ارزیابی تاثیر طول تسلیح ستون های سنگی بر پایداری خاکریز مسلح با بستر خاک سست CH
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: کنفرانس بین المللی معماری، شهرسازی، عمران، هنر و محیط زیست؛ افق های آینده، نگاه به گذشته
- کد COI اختصاصی: ICAUCAE01_1051
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 389
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد ژیوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
چکیده
برای احداث خاکریز مسلح واقع بر بستر خاک های رسی سست و اشباع که مستعد نشست زیاد و گسیختگی می باشند، نیاز به افزایش صلبیت و تراکم خاک سست بستر می باشد. در این تحقیق، برای بهبود پارامترهای مقاومتی خاک از گروه ستون های سنگی استفاده گردید. به منظور عدم تامین تکیه گاه جانبی کافی برای ستون های سنگی واقع در خاک سست بستر، از مصالح ژیوسینتتیکی برای تسلیح ستون های سنگی استفاده شد. این تحقیق با استفاده از نرم افزار ABAQUS، به صورت سه بعدی و با در نظر گرفتن مدل رفتاری موهر - کولمب برای خاکریز مسلح، ستون های سنگی و Cam-Clay اصلاح شده برای بستر سست CH انجام گردید. برای رسیدن به نشستی مجاز و یکنواخت، ستون های سنگی در محدوده 6 متری از مرکز بسمت پنجه خاکریز مسلح قرار گرفتند و پارامترهای ثابت شامل : فاصله ستون های سنگی D2/5 (2 متر)، طول ستون های سنگی D 31/25 (25 متر) و پارامتر متغیر، درصد تسلیح ستون های سنگی بر حسب درصدی از طول ستون های سنگی می باشد. با توجه به ارزیابی تاثیر پارامترها بر عملکرد خاکریزهای مسلح مشاهده گردید که، با افزایش طول تسلیح ستون های سنگی تا 70% طول ستونهای سنگی، 20 الی 24 درصد از میزان نشست قایم زیر خاکریز مسلح، 25 الی 33 درصد از حداکثر جابجایی افقی زیر خاکریز مسلح نسبت به مدل دارای ستون های سنگی غیر مسلح کاسته شد.کلیدواژه ها
خاکریز مسلح، ستونهای سنگی مسلح، ژیوسینتتیک، تحکیم، المان محدودمقالات مرتبط جدید
- بررسی عملکرد لرزه ای سازه های بتنی در مقابل حوادث طبیعی همچون زلزله
- بررسی جایگاه هوش مصنوعی در موفقیت مهندسی عمران
- نقش و جایگاه عمران و شهرسازی در ایجاد و توسعه گردشگری شهرهای شمالی
- واکاوی ویژگی های محیط های معماری و شهرسازی در دوران همه گیری ویروس کرونا
- بررسی ویژگی های شهر دوستدارکودک از منظر طراحی فضاهای شهری
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.